Εάν αποσυνθέσεις την Ελλάδα, στο τέλος θα δεις να σου απομένουν μια ελιά, ένα αμπέλι κι ένα καράβι.

Που σημαίνει: με άλλα τόσα την ξαναφτιάχνεις.

Ένας ήλιος που όμοιός του δεν υπάρχει αλλού και ας είναι όταν δεν τον έχουμε να τον αναζητάμε και όταν έρχεται να τον διώχνουμε.

Άνθρωποι γαρ είμαστε...

Για τα υποσιτισμένα παιδιά της Αθήνας

~ Σάββατο 15 Οκτωβρίου 2011

Ο Α’ Σύλλογος Εκπαιδευτικών  Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης της Αθήνας κατήγγειλε περιστατικά λιποθυμίας παιδιών από ασιτία σε σχολεία της Αθήνας. 
Το Υπουργείο Παιδείας, που είναι απόν από τις διδακτικές αίθουσες, έσπευσε να διαψεύσει τα πάντα και να αποποιηθεί τις ευθύνες του. 
Επίσης σοκ έχει προκαλέσει το γεγονός της αυτοκτονίας άνεργου γονέα παιδιού που φοιτά σε σχολείο της περιοχής Αμπελοκήπων-Ερυθρού-Πολυγώνου .
Γινόμαστε Αφρική σταδιακά! Επιστρέφουμε στα χρόνια του 1940! Σε λίγο σκελετωμένα παιδιά θα κυκλοφορούν ανάμεσα μας ή ακόμη θα είναι τα δικά μας παιδιά, τα παιδιά φίλων ή συγγενών… Στο μεταξύ η Κυβέρνηση παρέα με την Τρόικα απλώς θα διαψεύδουν  τα γεγονότα και θα αναγκάζουν το λαό να πληρώνει έκτακτες εισφορές και χαράτσια. 
Και επειδή η ιστορία διδάσκει ας θυμηθούμε τον καιρό της πείνας τον καιρό της γερμανικής κατοχής! ” Στις αρχές φθινοπώρου του 1941 ήδη τα εισοδήματα, οι μισθοί και οι συντάξεις έχουν σχεδόν εκμηδενισθεί. 
Τα περισσότερα λαϊκά συσσίτια που ιδρύονται το καλοκαίρι διακόπτουν τη λειτουργία τους γιατί δεν διαθέτουν τα μέσα και δεν βρίσκουν τρόφιμα.” http://www.istoria.gr/oct03/content04.htm 

Κάποτε τα παιδιά ζήλευαν το ένα το άλλο για το πιο έχει την καλύτερη κασετίνα ή την πιο εντυπωσιακή σχολική τσάντα. Σήμερα τα παιδιά ζηλεύουν όποιο παιδί έχει τη δυνατότητα να τρώει τυρόπιτα ή σάντουιτς στο διάλειμμα …
 
 



Share