Ένα συνηθισμένο(;)...οικογενειακό μπάνιο!

 

Η Λυδία γράφει:

Ένα μεσημέρι Σαββάτου, η μαμά και ο μικρός Γιάννης παίζουν περιμένοντας τον μπαμπά να επιστρέψει από τη δουλειά του για να πάνε στη θάλασσα που τους υποσχέθηκε τρεις μέρες πριν και ο Γιαννάκης έχει ξετρελαθεί με την ιδέα αυτή. Έχει πάει στη θάλασσα άλλη μια φορά πριν ένα χρόνο! Πήγε διακοπές το περασμένο καλοκαίρι στο χωριό του παππού και της γιαγιάς! Το Σκάλωμα! Τι όμορφα που πέρασε στο χωριό! Ο Γιάννης είναι 7 ετών και ακόμη δεν ξέρει να κολυμπάει χωρίς μπρατσάκια. Θυμάται πολλά από το χωριό και θέλει πολύ να ξαναπάει. Ώσπου ακούγεται η μηχανή του αυτοκινήτου του μπαμπά….

-      Γιάννης:  Μπαμπά μπαμπά έλα γρήγορα. Πρέπει να πάμε στη θάλασσα γιατί ο ήλιος κοντεύει να φύγει!

-      Μπαμπάς: Γιαννάκη μου έκανα όσο πιο γρήγορα μπορούσα. Ετοιμαστήκατε εσείς;

-      Γιάννης: Ουου εδώ και ώρα… πήρα και τα καινούρια μου παιχνίδια που μου έφερε ο θείος Αντώνης.

-      Μπαμπάς: Κατερίνα φορτώστε το αυτοκίνητο μέχρι να ετοιμαστώ και εγώ.

-      Κατερίνα: Εντάξει, μόνο κάνε γρήγορα γιατί ο Γιαννάκης δεν κρατιέται με τίποτα!

Και έτσι το όνειρο του Γιαννάκη να ξαναδεί τη θάλασσα μόλις ξεκίνησε…

Η οικογένεια έφτασε στην παραλία, έστρωσε ψάθες, πετσέτες και ομπρέλα, η μαμά έβαλε αντηλιακή κρέμα στο παιδί και ο μπαμπάς κάθησε στην ξαπλώστρα ανοίγοντας παράλληλα την εφημερίδα του. Ο  Γιάννης είχε βάλει στόχο να μάθει να κολυμπάει όπως τα μεγαλύτερα ξαδέρφια του, έτσι ώστε όταν συναντηθούν πάλι στις διακοπές να τους δείξει τι κατάφερε και να μην τον θεωρούν πια μικρό. Έτσι λοιπόν βάλθηκε να το πετύχει…

-      Γιάννης: Μαμά μαμά τι πρέπει να κάνω για να μάθω κολύμπι;

-      Μαμά: Κούνα τα χέρια σου και τα πόδια σου χωρίς μπρατσάκια και θα επιπλεύσεις. Δεν είναι δύσκολο Γιαννάκη μου θα δεις! Προσπάθησε εδώ στα ρηχά και αν θέλεις θα σε βοηθήσω και εγώ.

-      Γιάννης:( Μετά από λίγη εξάσκηση είδε ότι τα καταφέρνει αρκετά καλά) Αααα τι ωραία! Δεν είναι δύσκολο, σχεδόν έμαθα μπάνιο!

-      Μπαμπάς: Μπράβο αγόρι μου, χαίρομαι πολύ. Άντε και σε λίγες εβδομάδες θα πάμε στο χωρίο θα κάνεις και μακροβούτια!

Μετά από αρκετή ώρα και αφού οι γονείς έχουν χαλαρώσει κάνοντας την ηλιοθεραπεία τους, ο μικρός συνεχίζει τις προσπάθειές του δείχνοντας ολοένα πιο ενθουσιασμένος με το επίτευγμά του.

-      Μαμά: (Ρίχνει κλεφτές ματιές στο παιδί) Γιάννη πρόσεχε παιδί μου. Μπορεί να έμαθες κολύμπι, αλλά να μένεις μέχρι εκεί που πατάς.

-      Γιάννης: Ναι μαμά προσέχω…

-      Μαμά: Σε παρακαλώ παιδί μου μην απομακρύνεσαι.

-      Γιάννης: Όχι όχι εδώ είμαι.

-      Μαμά: Αντώνη σε παρακαλώ κάνε κάτι γιατί ο μικρός απομακρύνεται.

-      Μπαμπάς: Γιαννάκη μου έλα λίγο έξω σε παρακαλώ, είσαι τόση ώρα μέσα.

-      Γιάννης: Μα, μπαμπά μου αρέσει τόσο πολύ, σε παρακαλώ!  Πρώτη φορά ήρθαμε φέτος στη θάλασσα! Πρώτη φορά έμαθα μπάνιο.

-      Μαμά: Γιάννη μου μην πας στα βαθιά σε παρακαλώ. Μόνο μέχρι εκεί που πατάς.

-      Μαμά: όχι στα βαθιά καρδούλα μου, φοβάμαι. Δεν ακούς;

Αφού δεν μπορούσε να κάνει τίποτε άλλο η μαμά μπήκε στη θάλασσα προκειμένου να φέρει έξω το παιδί φωνάζοντας: Καλά Γιαννάκη εσύ έμαθες μπάνιο και εμάς μας το έβγαλες ξινό! Πνίξου πνίξου και μετά θα σου πω εγώ… 

Λυδία Καρά ~ Σάββατο 27 Αυγούστου 2011

Η σημασία της μουσικής στην εκπαίδευση των παιδιών

 Η Λυδία γράφει:

Η σημασία της μουσικής στην εκπαίδευση του παιδιού είναι μεγάλη. Ξέρουμε πόσο άμεσα επενεργεί η μουσική στο συναισθηματικό κόσμο του ανθρώπου, ιδιαίτερα όταν ο κόσμος αυτός είναι ο εύπλαστος και ευαίσθητος συναισθηματικός κόσμος του παιδιού....

Η μουσική, με το να βοηθά στην έκφραση των συναισθημάτων μας, θετικών ή αρνητικών, συντελεί στην ανάπτυξη μιας όσο το δυνατόν ισορροπημένης προσωπικότητας.
Στη μουσική εκπαίδευση του παιδιού κύριος σκοπός μας δεν πρέπει να είναι τόσο να κάνουμε τα παιδιά μας μουσικούς, όσο να τα διπλασιάσουμε σαν άτομα με την ευεργετική επίδραση της μουσικής.
Στόχος μας είναι η ευχαρίστηση που παίρνουν από τη μουσική, η ευαισθησία που αναπτύσσεται σ' αυτά και η πειθαρχία που αποκτούν από τη συμμετοχή τους στις μουσικές δραστηριότητες να τα βοηθήσουν να μεγαλώσουν περισσότερο ευτυχισμένα, περισσότερο ώριμα και έτοιμα να παίξουν το ρόλο τους στην κοινωνία.
Με την ευκαιρία της ομαδικής εργασίας που προσφέρει η μουσική, το παιδί αναμφίβολα θα γνωρίσει την επιτυχία που θα του δώσει αυτοπεποίθηση. Ιδιαίτερα σε ένα παιδί προβληματικό από συναισθηματικά συμπλέγματα η επιτυχία σε μια μουσική δραστηριότητα μπορεί να του δώσει την απαιτούμενη αυτοπεποίθηση για ν' απελευθερωθεί και να δείξει τις πραγματικές του ικανότητες.
Στη μουσική η ικανοποίηση της επιτυχίας είναι διπλή. Το παιδί τη δέχεται κατ' αρχήν σαν άτομο, αλλά και σαν μέλος της ομάδας και είναι πολύ βασικό για τη διαμόρφωση του χαρακτήρα του, να ερεθιστεί στην ομαδική εργασία και στην ομαδική απόκτηση εμπειριών. Μέσω του ομαδικού τραγουδιού, της κίνησης, των παιχνιδιών με τραγούδι και των ομαδικών εκτελέσεων ενόργανης μουσικής, προσφέρονται θαυμάσιες ευκαιρίες στα παιδιά για κοινωνικοποίηση.
Οι μουσικές δραστηριότητες, όπως η κίνηση, τα παιχνίδια με τραγούδι ή η εκμάθηση ενός οργάνου, ασκούν επίσης το παιδί στην αυτοπειθαρχία, στον έλεγχο και το συντονισμό των κινήσεών του.
Πάνω από όλα όμως, η μουσική μπορεί να προσφέρει στο κάθε παιδί, την πραγματική χαρά και ευχαρίστηση. Τη χαρά που ίσως προέρχεται από το άκουσμα μιας εύθυμης και αγαπητής μελωδίας, τη χαρά σαν αποτέλεσμα μιας δημιουργικής εργασίας. Αυτό το συναίσθημα της χαράς το παιδί δεν θα το κρατήσει μόνο για τον εαυτό του, αλλά θα το χαρίσει και στους άλλους, στην οικογένειά του, στους φίλους του...

Λυδία Καρά ~

Παιδί και διαζύγιο!

Οι γονείς που πρόκειται να χωρίσουν συχνά ανησυχούν για το κατά πόσο το διαζύγιο/χωρισμός θα επιβαρύνει τα παιδιά τους. Οι έρευνες δείχνουν ότι δεν είναι το διαζύγιο αυτό κάθε αυτό που μπορεί να δημιουργήσει κοινωνικοψυχολογικές δυσκολίες στα παιδιά, αλλά το πώς οι ίδιοι οι γονείς διαχειρίζονται το διαζύγιο. Αν το διαζύγιο ή ο χωρισμός οδηγήσει στην απουσία του ενός από τους δύο γονείς από την ανατροφή του παιδιού, σε οικονομική δυσπραγία του γονέα που έχει την επιμέλεια του παιδιού και σε διαμάχες ανάμεσα στους πρώην συζύγους, τότε αυξάνονται οι πιθανότητες το παιδί να αντιμετωπίσει προβλήματα κατά την προσαρμογή του στην νέα οικογενειακή δομή αλλά και στη γενικότερη ψυχολογική του ανάπτυξη.

Οι έρευνες στα παιδιά γονέων που έχουν χωρίσει σε σύγκριση με παιδιά που ζουν και με τους δύο γονείς παρουσιάζουν ενδιαφέροντα ευρήματα σχετικά με το κατά πόσο το διαζύγιο επιδρά αρνητικά. Όταν οι έρευνες επικεντρώσουν στις άμεσες συνέπειες του διαζυγίου τα αποτελέσματα δείχνουν ότι οι διαφορές ανάμεσα στις δύο ομάδες παιδιών είναι μικρές αλλά σημαντικές και τείνουν να μειώνονται με την πάροδο του χρόνου καθώς οι σχέσεις των γονέων εξομαλύνονται και τα παιδιά προσαρμόζονται στις νέες συνθήκες. Όταν όμως τα παιδιά αυτά που έχουν βιώσει διαζύγιο μελετούνται και κατά την ενηλικίωσή τους, φαίνεται πως ο χωρισμός των γονέων, αν δεν έχει ακολουθήσει ήπιες και συναινετικές διαδικασίες, μπορεί να αφήσει ένα σημαντικό αποτύπωμα που να επηρεάζει διάφορους τομείς της ενήλικης ζωής τους.

Βραχυπρόθεσμες συνέπειες

Όταν υπάρχουν δυσκολίες προσαρμογής στον χωρισμό των γονέων, οι πιο συνηθισμένες αλλαγές στην συμπεριφορά των παιδιών την περίοδο μετά το διαζύγιο (κυρίως τα πρώτα 2 χρόνια) αποτελούν η επιθετική/ αντιδραστική συμπεριφορά (με τα αγόρια να παρουσιάζουν τα προβλήματα συμπεριφοράς για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα) και τα συμπτώματα άγχους, απομόνωσης και γενικότερης χαμηλής διάθεσης. Λόγω των παραπάνω, είναι λογικό στα παιδιά σχολικής ηλικίας να παρατηρείται και έκπτωση στις ακαδημαϊκές τους επιδόσεις. Στα παιδιά προσχολικής ηλικίας μπορεί να παρατηρηθεί επιστροφή σε προγενέστερα στάδια εξέλιξης (π.χ. το παιδί αρχίζει πάλι να βρέχεται πάνω του) καθώς και ένταση κάποιων φόβων (π.χ. για το σκοτάδι). Τα παιδιά μπορεί επίσης, να φοβούνται πιθανή εγκατάλειψη και να νομίζουν ότι οι γονείς τους χώρισαν επειδή εκείνα έκαναν κάτι κακό. Διαταραχές στον ύπνο είναι επίσης, συχνές.

Μακροπρόθεσμες συνέπειες

Οι ενήλικες που ως παιδιά βίωσαν ένα «δύσκολο» διαζύγιο τείνουν σε μεγαλύτερο ποσοστό σε σχέση με τους ενήλικες που δεν έχουν βιώσει ένα διαζύγιο ή έχουν βιώσει ένα «καλό» διαζύγιο να υστερούν σε μόρφωση, σε εισόδημα, να αποκτούν παιδί εκτός γάμου, και/ή ο γάμος τους να καταλήγει πιο συχνά σε διαζύγιο. Επίσης, ως ενήλικες τα παιδιά αυτά δείχνουν πιο επιφυλακτικά στις σχέσεις.

Τι μπορούν να κάνουν οι γονείς για να προετοιμάσουν τα παιδιά τους και να τα βοηθήσουν να βιώσουν το διαζύγιο όσο πιο ανώδυνα γίνεται?

1. Να συνειδητοποιήσουν ότι όσο έντονες και αν είναι οι διαφορές τους θα πρέπει να τις εξομαλύνουν προκειμένου να διατηρήσουν ικανοποιητική επικοινωνία και συνεργασία για τα θέματα των παιδιών
2. Να είναι και οι δύο παρόντες όταν ανακοινώνουν στα παιδιά τον επικείμενο χωρισμό και να τα διαβεβαιώνουν ότι δεν οφείλεται σε αυτά ο χωρισμός τους και ότι θα συνεχίσουν να τα αγαπούν.
3. Να φροντίζουν από κοινού για τις ανάγκες των παιδιών τους με στόχο να μην αλλάξουν προς το χειρότερο οι συνθήκες διαβίωσης των παιδιών.
4. Να διασφαλίζονται οι συχνές συναντήσεις ή η επικοινωνία με τον γονέα που δεν έχει την επιμέλεια.
5. Να προσπαθήσει ο γονέας που έχει την επιμέλεια να διατηρήσει τις καθημερινές συνήθειες του παιδιού, που θα του προσφέρουν μια σταθερότητα σε μια περίοδο έντονων αλλαγών.
6. Να δείχνουν κατανόηση σε τυχόν δύσκολη συμπεριφορά των παιδιών αλλά παράλληλα να συνεχίσουν να οριοθετούν συμπεριφορές και συνήθειες των παιδιών.
7. Να μην επιφορτίσουν τα παιδιά με ευθύνες που δεν αρμόζουν στην ηλικία τους.            
8. πηγή:                                                                                          

Λυδία Καρά ~ Παρασκευή 26 Αυγούστου 2011

Φιλανθρωπική Συναυλία Στ.Ξαρχάκου στο Ηρώδειο

ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΣΤΑΥΡΟΥ ΞΑΡΧΑΚΟΥ για τα παιδιά της 
ΕΝΩΣΗΣ ΜΑΖΙ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ

"ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΕ ΜΕΓΑΛΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΥΝΘΕΤΕΣ & ΠΟΙΗΤΕΣ"

Ερμηνεύουν:

ΕΛΛΗ ΠΑΣΠΑΛΑ - ΜΑΡΘΑ ΦΡΙΝΤΖΗΛΑ - ΗΡΩ ΣΑЇΑ

Ωδείο Ηρώδου Αττικού, Κυριακή 11 Σεπτεμβρίου 2011, 09:00 μμ.

Την Κυριακή, 11 Σεπτεμβρίου, το Ηρώδειο θα φιλοξενήσει μια μεγάλη φιλανθρωπική συναυλία που θα ξεχωρίσει στην ατζέντα του φετινού καλοκαιριού.

Ο συνθέτης Σταύρος Ξαρχάκος θα διευθύνει την 12μελή Κρατική Ορχήστρα Ελληνικής Μουσικής, με έργα των: Μίκη Θεοδωράκη, Μάνου Χατζιδάκι και Σταύρου Ξαρχάκου, σε ποίηση των: Νίκου Γκάτσου, Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα (σε μετάφραση Οδυσσέα Ελύτη, Νίκου Καζαντζάκη) κά.

  

Τα τραγούδια θα αποδώσουν τρεις σπουδαίες ερμηνεύτριες. Η Έλλη Πασπαλά, που με την βαθιά, ζεστή της φωνή, είναι αναμφίβολα μια από τις πιο εκφραστικές ελληνίδες τραγουδίστριες, η Mάρθα Φριντζήλα, πολυτάλαντη -ηθοποιός, σκηνοθέτης και τραγουδίστρια-, που εξισορροπεί ιδανικά τη δωρικότητα και τη θεατρικότητα στην ερμηνεία της και η Ηρώ Σαΐα, μια αξιόλογη νέα φωνή που μάς σύστησε ο Σταμάτης Κραουνάκης μέσα από την ομάδα Σπείρα-Σπείρα.

Όσοι παρευρεθούν στο Ηρώδειο, θα απολαύσουν μια βραδιά «μυσταγωγίας» υπό από το φως της Πανσέληνου του Σεπτεμβρίου, με οδηγό τον Σταύρο Ξαρχάκο και εισιτήριο τις μελωδίες των μεγαλύτερων Ελλήνων συνθετών. Μία ανεπανάληπτη συναυλία για ένα μεγάλο φιλανθρωπικό σκοπό που θα μαγέψει, θα συγκινήσει και θα ενθουσιάσει όλους, όσους θα έχουν την τύχη να την παρακολουθήσουν. 

Τα έσοδα από τα εισιτήρια θα διατεθούν εξολοκλήρου στην Ένωση Μαζί για το Παιδί.

Προπώληση εισιτηρίων:

Ticket Services Πανεπιστημίου 39 - Στοά Πεσμαζόγλου

(Δευτ.–Παρ. 10.00-18.00 & Σάββατο 10.00-14.00)

Τηλεφωνικά 2107234567 με χρέωση πιστωτικής κάρτας

(Δευτ.–Παρ. 10.00-18.00 & Σάββατο 10.00-14.00)

Ηλεκτρονικά www.ticketservices.gr.

πηγή:

Λυδία Καρά ~

Ωραία Κοιμωμένη, η υπόθεση

 Η Λυδία γράφει:
Σε ένα μακρινό βασίλειο ήταν ένας βασιλιάς και μια βασίλισσα ως τώρα άτεκνοι. Λίγο καιρό μετά απέκτησαν ένα πανέμορφο κοριτσάκι και έκαναν μια γιορτή στην οποία κάλεσαν τις επτά μοίρες για να κάνουν δώρα στο μωρό. Μόνο που δεν είχαν καλέσει την γριά μάγισσα η οποία όταν ήρθε δεν την περιποιήθηκαν καλά και αυτό την μεγάλωσε την οργή της. Αφού έδωσαν στο μώρο το όνομα Αυγή οι έξι μοίρες πρώτες έδωσαν στο μωρό ομορφιά, καλοσύνη, γλυκύτητα, ωραία φωνή, εργατοκότητα και αρετή η έβδομη όμως άφησε την γριά να δώσει πριν από αυτήν το δώρο της. Η γριά έδωσε στο μωρό μια κατάρα που έλεγε πως προτού κλείσει τα δεκαέξι της χρόνια θα τρυπήσει το δάχτυλό της στο αδράχτι μιας ανέμης και θα πεθάνει. Οι γονείς της απελπίστηκαν και ζήτησαν από την έβδομη μοίρα να πάρει την κατάρα αλλά εκείνη δεν μπορούσε να την πάρει αλλά να την ελαφρύνει έτσι αντί να πεθάνει θα κοιμηθεί για εκατό χρόνια και θα ξυπνήσει μόνο από το φιλί ενός πρίγκιπα. Ο βασιλιάς διέταξε να κάψουν όλες τις ανέμες του βασιλείου και όποιος αρνηθεί να του πάρουν το κεφάλι. Χρόνια μετά όταν η πριγκίπισσα ήταν δεκαπέντε χρόνων ανέβηκε στον ψηλότερο πύργο του παλατιού, εκεί βρήκε μια γριά να γνέθει σε μια ανέμη η οποία γρια ήταν η μάγισσα μεταμφιεσμένη. Η πριγκίπισσα θέλησε να γνέσει και όταν κάθισε η γριά της τρύπησε το δάχτυλο στο αδράχτι και έπεσε σε λήθαργο. Όταν την βρήκαν το βασίλειο έπεσε σε πένθος και μη θέλοντας να την θάψουν έφτιαξαν για αυτήν ένα ξύλινο στολισμένο κρεβάτι στον ψηλότερο πύργο. Η έβδομη μοίρα κοίμισε όλους τους κατοίκους του βασιλείου για να ελαφρύνει τον πόνο τους και γαι να προστατέψει το παλάτι το κάλυψε με ένα δάσος από αγκάθια. Τα χρόνια πέρασαν και ένας πρίγκιπας θέλησε να δει την πριγκίπισσα και να την ξυπνήσει. Περνώντας τα αγκάθια και τους κινδύνους που συνάντησε στο δρόμο του έφτασε στο κάστρο και βλέποντας τους κοιμισμένους κατοίκους ανέβηκε στον πύργο και με ένα φιλί ξύπνησε την όμορφη πριγκίπισσα και μαζί της ξύπνησαν όλοι οι κάτοικοι του παλατιού. Αργότερα η πριγκίπισσα και ο πρίγκιπας παντρεύτηκαν σε μια λαμπρή και μεγαλοπρεπή τελετή.

Λυδία Καρά ~

Ο άνθρωπος που νίκησε τον θάνατο

Σαν σήμερα πριν από 25 χρονια ο Ντέιβιντ Ρίβερς βρέθηκε στον προθάλαμο του... Αγίου Πέτρου. Ο γεννημένος νικητής, πρώην άσος του Ολυμπιακού επέζησε από θαύμα σε αυτοκινητιστικό με συνεπιβάτη τον Κεν Μπάρλοου. Διαβάστε την απίθανη ιστορία...
Σαν σήμερα πριν από 25 χρονια η ζωή του Ντέιβιντ Ρίβερς έμελλε να αλλάξει για πάντα.  Προερχόμενος από φτωχή οικογένεια πέρασε δύσκολα παιδικά χρόνια στο Νιου Τζέρσεϊ.
Από νωρίς στα βάσανα, ο μετέπειτα πρωταθλητής Ευρώπης με τη φανέλα του Ολυμπιακού προσπαθούσε να χωρέσει τα όνειρα του μαζί με τα 14 αδέλφια του σε ένα τριάρι σε γκέτο της περιοχής.
Ο Ρίβερς σε μικρή ηλικία έχασε δύο από τους μεγαλύτερους αδελφούς του. Ο ένας χτυπήθηκε από φορτηγό τη στιγμή που επέστρεφε από τη δουλειά στο σπίτι, ενώ ο άλλος μαχαιρώθηκε από άγνωστο καταμεσής του δρόμου. Και σαν να μην έφτανε αυτό, ο απόφοιτος του Νοτρ Νταμ δεν πρόλαβε ποτέ να γνωρίσει τον 15ο αδελφό του, καθώς πέθανε στη γέννα.
Μπάσκετ, σχολείο και δουλειές του ποδαριού
Από τα γεννοφάσκια του λάτρευε το μπάσκετ και θα έκανε το παν για να πραγματοποιήσει το όνειρο του να αγωνιστεί στο ΝΒΑ. Κουβάλησε κασόνια με μπίρες σε τοπική κάβα, έστρωνε τραπέζια σε αίθουσες μπίνγκο, ενώ εργάστηκε ακόμη και σε μπακάλικο για να εξασφαλίσει τα προς το ζην.
 Έπρεπε παράλληλα να καταβάλει τα δίδακτρα του. Το πρωί πήγαινε στο ιδιωτικό σχολείο Σεντ Άντονι προκειμένου να παρακολουθεί τα μαθήματα και το βράδυ δούλευε, καθώς οι γονείς του αδυνατούσαν να του προσφέρουν τα απαραίτητα.

Αριστούχος και τζέντλεμαν

Ο Ρίβερς έμεινε μακριά από τα ναρκωτικά, τους γκάνγκστερ, αλλά και τα παρακμιακά δημόσια σχολεία όπου οι συνομήλικοι του λοξοδρομούσαν εμφανίζοντας ροπή στην παρανομία.
 Το 1984 ολοκλήρωσε το σχολείο όντας αριστούχος. Επόμενο στάδιο της ζωής του η φοίτηση στο περιώνυμιο πανεπιστήμιο Νοτρ Νταμ.
Η επιμονή του κόουτς
Ο κόουτς της ομάδας μπάσκετ Ντίγκερ Φελπς είχε κάνει το παν προκειμένου να τον πείσει να ενταχθεί στο έμψυχο δυναμικό της ομάδας. "Είμαι σίγουρος ότι αυτό το παιδί κρατούσε μια μπάλα του μπάσκετ, όταν βγήκε από την κοιλιά της μάνας του" είχε πει χαρακτηριστικά.
Η μοιραία βόλτα με τον Μπάρλοου
Τη στιγμή που οι μετοχές του Ρίβερς είχαν κάνει limit-up, o «χάρος» του έστησε ενέδρα. Το ημερολόγιο έγραφε 24 Αυγούστου του 1986, όταν ο ανερχόμενος σταρ επιβιβάζονταν σε ένα βαν όπου οδηγός ήταν ο επιστήθιος φίλος του, Κεν Μπάρλοου που διέπρεψε μερικά χρόνια αργότερα στον ΠΑΟΚ.

Η σύγκρουση!

Σε μία ανύποπτη στιγμή και ενώ βρίσκονταν στο Έλκχαρ Κάουντ ένας απρόσεκτος οδηγός έχασε τον έλεγχο του αυτοκινήτο του και κατευθύνθηκε με δύναμη στο αντίθετο ρεύμα! Η σύγκρουση ήταν μετωπική και ο Κεν Μπάρλοου δεν κατάφερε να αποτρέψει το ατύχημα.

Το βαν προσέκρουσε στις προστατευτικές μπάρες ενώ από τη σφοδρότητα του χτυπήματος υψώθηκε στον αέρα, όπου στριφογύρισε αρκετές φορές.
Έζησε από θαύμα
Ο Ντέιβιντ Ρίβερς ανήμπορος να αντιδράσει πετάχτηκε από το παρμπρίζ, μέσα από τα θραύσματα και βρέθηκε στην άσφαλτο! Τα γυαλιά του παρμπρίζ του προκάλεσαν μία ουλή 40 εκατοστών σχίζοντας ουσιαστικά το στομάχι του...
Ο Μπάρλοου στέκεται πιο τυχερός αφού διατήρησε τις αισθήσεις του έχοντας τραυματιστεί ελαφρά στα πόδια. Έντρομος διαπιστώνει πως η κατάσταση της υγείας του «κολλητού» του, είναι σοβαρότατη.

Λύγισαν ακόμη και οι γιατροί...

Ο Ρίβερς διεκομίσθη εσπευσμένως στο νοσοκομείο. Ακόμη και οι γιατροί σοκάρονται από το μέγεθος του τραυματισμού του και σταυροκοπιούνται. Όπως αποδείχθηκε δεν πειράχθηκαν τα ζωτικά όργανα του. Εάν το κόψιμο ήταν ελάχιστα εκατοστά πιο βαθύ, θα είχαν δημιουργηθεί σοβαρότατες επιπλοκές στην καρδιά και τα νεφρά του. Θα ήταν απίθανο να ζει.
“Ημουν ξαπλωμένος και σκεφτόμουν ότι θα πεθάνω” θα πεί λίγο αργότερα ο γεννημένος μαχητής πόιντ-γκαρντ.
H μακάβρια ατάκα του Φελπς
Στο νοσοκομείο τον επισκέφθηκε ο κόουτς του Νοτρ Νταμ, Ντιγκερ Φελπς που ξέσπασε σε λυγμούς αντικρίζοντας τον αγαπημένο του παίκτη σε άσχημη κατάσταση.
Ο πατέρας του Φελπς ήταν... νεκροθάφτης. “Θεέ μου, μη μας πάρεις τον Ρίβερς. Μην τον αφήσεις να γίνει πελάτης του πατέρα μου” ήταν η χαρακτηριστική ατάκα του.

Αποθεραπεία σε χρόνο ρεκόρ!

Οι γιατροί έκαναν υπεράνθρωπες προσπάθειες για να κρατήσουν τον Ρίβερς στη ζωή. Η χειρουργική επέμβαση στην οποία υποβλήθηκε διήρκεσε 7 ώρες. Ο πρώην άσος του Ολυμπιακού νίκησε τον θάνατο παρά το καρτέρι που του είχε στήσει.

Αν και οι συστάσεις ήταν να παραμείνει κλινήρης για τουλάχιστον ένα μήνα, δεν χρειάστηκαν ούτε δύο εβδομάδες. Όσοι περίμεναν πως δεν θα ξαναπαίξει μπάσκετ διαψεύδονται οικτρά.

Ο δρόμος προς τη δόξα...

Σε λίγους μήνες, ο Ρίβερς θα δοξαστεί όσο λίγοι. Με το Νοτρ Νταμ θα πετύχει 2.000 πόντους, ενώ κλείνει την κολεγιακή του καριέρα με 22 πόντους μ.ο. Επελέγη στο Νο25 των ντραφτ από τους Λ.Α. Λέικερς, αγωνίστηκε ως μπακ-απ του μεγάλου Μάτζικ Τζόνσον και κατέκτησε το πρωτάθλημα Ευρώπης το 1997 στη Ρώμη με τον Ολυμπιακό.
Αλλά αυτό είναι μία άλλη ιστορία. Ο «ποταμός» (Ρίβερς) στην προκειμένη περίπτωση γύρισε πίσω...

Πηγή: himaira.blogspot.com Himaira: Ο άνθρωπος που νίκησε τον θάνατο
http://himaira.blogspot.com/

Λυδία Καρά ~ Τετάρτη 24 Αυγούστου 2011

Μυήστε τα παιδιά σας στην κλασική μουσική

1. Διαβάστε στα παιδιά σας μια ιστορία μαζί με κλασική μουσική, σαν να ήταν το soundtrack της
Όταν διαβάζετε μια ιστορία στο παιδί σας, επιλέξτε ένα κομμάτι κλασικής μουσικής, που να ταιριάζει... 
με τα συναισθήματα και την πλοκή του βιβλίου. Η επιλογή της μουσικής πρέπει να είναι αρκετά απλή. Μην επιλέξετε, για παράδειγμα, το αγαπημένο σας ρέκβιεμ του Βέρντι για τη μουσική επένδυση της ιστορίας ενός χαρούμενου αγοριού, που παίζει ποδόσφαιρο με τον μπαμπά του. Δε θα είναι καλή ιδέα.
Εξασκηθείτε λίγο στην ανάγνωση της ιστορίας μαζί με τη μουσική, για να πάρετε μια γενική ιδέα για το timing. Αφού εξοικοιωθείτε στην ανάγνωση συγχρονισμένα με τη μουσική, πείτε στο παιδί σας ότι του έχετε μια έκπληξη. Διαβάστε του την ιστορία με το νέο τρόπο και σίγουρα θα ενθουσιαστεί.
Tip: Προσπαθήστε να παίζετε πάντα το ίδιο κομμάτι για την ίδια ιστορία. Με τον τρόπο αυτό θα εμπεδωθεί στη μνήμη του παιδιού σας η σύνδεση κομματιού - ιστορίας. Όταν μεγαλώσει, κάθε φορά που θα ακούει το κομμάτι, αυτόματα θα θυμάται τις όμορφες στιγμές, που του διαβάζατε την ιστορία.

2. Χορέψτε τα κλασικά κομμάτια
Αν τα παιδιά σας είναι συνεχώς σε κίνηση, δοκιμάστε μια χορευτική προσέγγιση της κλασικής μουσικής. Αυτό μπορεί να βοηθήσει πάρα πολύ το παιδί σας να επικεντρωθεί στη μουσική. Πείτε στο παιδί σας να ακούει τη μουσική και να χορεύει στο ρυθμό της, με οποιοδήποτε τρόπο αισθάνεται. Χορέψτε και εσείς μαζί με τα παιδιά. Δεν είναι μόνο διασκεδαστικό αλλά και τονωτικό, σωματικά και ψυχολογικά. Ο χορός περνάει στο παιδί το μήνυμα ότι το να ακούει κλασική μουσική μπορεί να είναι διασκεδαστικό και όχι απαραίτητα βαρετό.
Tip: Κάντε μείξη στη μουσική. Δοκιμάστε να συνδυάσετε αντίθετες μελωδίες και δείτε πώς αντιδρούν τα παιδιά σας. Να τους λέτε πάντα ποιο κομμάτι ακούτε και ποιος το έχει γράψει. Πότε δεν ξέρετε τι θα θυμούνται τα παιδιά σας, έπειτα από χρόνια  
3. Κλασική μουσική μαζί με το παιχνίδι
Πριν ξεκινήσουν να παίζουν, φτιάξτε μια λίστα με κομμάτια μαζί με τα ονόματα των συνθετών. Βάλτε τα να διάλεξουν ένα κομμάτι, πριν ξεκινήσουν το παιχνίδί. Κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού, αναφέρετέ τους κάτι για το συνθέτη, που διάλεξαν να ακούσουν. Πολύ σύντομα θα διαμορφώσουν το δικό τους γούστο στην κλασική μουσική, ενώ παράλληλα θα έχουν βασικές γνώσεις για τους συνθέτες.
Tip: Προσπαθήστε να έχετε μια ευρεία γκάμα μουσικής από διάφορες περιόδους.

4. Τέχνη και κλασική μουσική
Αντίστοιχα με το χωρό, διαλέξτε κομμάτια κλασικής μουσικής, διαφορετικά μεταξύ τους, τα οποία θα ακούτε και εσείς και τα παιδιά σας ενώ ζωγραφίζετε. Ζητήστε από τα παιδιά να ζωγραφίσουν ανάλογα με το πώς τους κάνει να αισθάνονται το κομμάτι, που ακούνε. Όταν όλοι έχουν τελειώσει ακούστε ξανά τη μουσική και εξηγήστε αυτό που φτιάξατε. Μην ξεχνάτε να τους λέτε το όνομα του κομματιού και το όνομα του συνθέτη.

5. Παιχνίδια μουσικής
Ξεκινήστε με κάτι απλό. Διαλέξτε τρία κομμάτια μουσικής τα οποία θα ακούτε κατά τη διάρκεια της εβδομάδας. Πείτε στα παιδιά σας πώς λέγονται τα κομμάτια και ποιος είναι ο συνθέτης τους. Στο τέλος της εβδομάδας παίξτε ένα παιχνίδι, στο οποίο θα ακούγεται κάποιο κομμάτι και το κάθε παιδί θα πρέπει να θυμηθεί και το όνομά του και τον συνθέτη.
Tip: Τέτοιες διαδικασίες δεν προάγουν μόνο τη μουσική καλλιέργεια αλλά και τη μνήμη. Τα παιχνίδια αποτελούν πάντα ένα διασκεδαστικό τρόπο μάθησης νέων εννοιών.

πηγή:

Λυδία Καρά ~

Η Παιδεία σε αδιέξοδο

του Αλέκου Λασκαράτου 23/08/2011

• 

Φοβούμαι ότι άλλη μία ακαδημαϊκή χρονιά θα αρχίσει μέσα σε αντεγκλήσεις και κινητοποιήσεις. Λες και τίποτα δεν μπορεί να γίνει σε αυτήν τη χώρα με τρόπο ήρεμο και συναινετικό. Κάθε αλλαγή  πρέπει να ακολουθείται από αναστατώσεις και απεργίες. Έτσι και με το νόμο πλαίσιο για την τριτοβάθμια εκπαίδευση που προωθεί η κ. Διαμαντοπούλου. Έναν νόμο πλαίσιο στον οποίο η ακαδημαϊκή κοινότητα αντιδρά, στο σύνολό της σχεδόν, σε μία σειρά από τις ρυθμίσεις που προβλέπει. Να ρίξουμε, όπως συνηθίζεται τα τελευταία χρόνια, το ανάθεμα στους πανεπιστημιακούς που είναι «βολεμένοι» και δεν θέλουν οποιαδήποτε αλλαγή; Δεν νομίζετε ότι αυτή η πιπίλα έχει πια ξεφτίσει; Μήπως ήρθε η ώρα να αφήσουμε τα συλλήβδην αναθέματα και να σκύψουμε με σοβαρότητα στα προβλήματα που υπάρχουν; Να αφήσουμε τον καταγγελτικό λόγο, τον τόσο προσφιλή στα μεγάλα και μικρότερα κανάλια, με τους σχολιαστές «εισαγγελείς» που δεν ξέρουν την τύφλα τους για τα προβλήματα της παιδείας, να ξεσπαθώνουν με πάθος εναντίον των πανεπιστημιακών;
Η ανάγκη για αλλαγές στην τριτοβάθμια εκπαίδευση είναι δεδομένη. Ο νόμος πλαίσιο του 1982, ο οποίος έφερε πραγματικές τομές στην παιδεία σε σχέση με ότι ίσχυε μέχρι τότε, με πρώτη τον εκδημοκρατισμό της, έχει πια ξεπεραστεί. Τριάντα χρόνια είναι πάρα πολλά στον χώρο της εκπαίδευσης για να μείνουν τα πράγματα στάσιμα. Παρ’ όλα αυτά, καμία κυβέρνηση από τότε δεν κατάφερε να φέρει έναν νέο νόμο πλαίσιο που να ανταποκρίνεται στα νέα δεδομένα κατά τρόπο ολοκληρωμένο. Απόπειρες έγιναν αλλά υπήρξαν αποσπασματικές και σε λάθος κατεύθυνση και χωρίς ουσιαστικό αποτέλεσμα. Τελευταίο παράδειγμα ο νόμος Γιαννάκου επί ΝΔ. Και τότε το υπουργείο Παιδείας προσπάθησε, αφού έριξε τόνους λάσπης εναντίον των πανεπιστημιακών, να επιβάλει διατάξεις με «τσαμπουκά» (θυμηθείτε το «εμείς δεν μασάμε» της κυρίας Γιαννάκου) και βέβαια απέτυχε παταγωδώς.
Το ίδιο κινδυνεύει να συμβεί και τώρα. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι στο νέο νομοσχέδιο για την τριτοβάθμια παιδεία υπάρχουν θετικά σημεία. Υπάρχουν όμως και πολλά αρνητικά και μάλιστα σε κρίσιμα σημεία. Η κ. Διαμαντοπούλου ακολούθησε δυστυχώς την συνήθη πεπατημένη. Κατηγόρησε ολόκληρη τη Σύνοδο των Πρυτάνεων ότι οι όποιες ενστάσεις τους στο νομοσχέδιο, έχουν σαν βάση τους την άρνηση του «καθηγητικού κατεστημένου» για αλλαγές οι οποίες θίγουν τα «συμφέροντά» τους. Ποιος αυτά; Η κ. Διαμαντοπούλου, η οποία έβαλε βόμβα στα θεμέλια των πανεπιστημίων, καταργώντας, για λόγους καθαρά ψηφοθηρικούς, τη βάση του 10 επιτρέποντας έτσι την είσοδο στα πανεπιστήμια πολύ χαμηλού επιπέδου φοιτητών, δυναμιτίζοντας με τον τρόπο αυτό κάθε ελπίδα βελτίωσης του επιπέδου των σπουδών. Η κ. Διαμαντοπούλου, η οποία μείωσε κατά 50% τη χρηματοδότηση των ΑΕΙ φέρνοντας πολλά από αυτά στο όριο της βιωσιμότητας. Η κ. Διαμαντοπούλου η οποία προσπάθησε να αντικαταστήσει, στο επίπεδο της διοίκησης των ΑΕΙ, την ισχύ των κομματικών νεολαιών, με την ισχύ του κυβερνώντος κόμματος και της κυβέρνησης, με την επιλογή αντί για την εκλογή των πρυτανικών αρχών. Η κ. Διαμαντοπούλου η οποία ένα τόσο σημαντικό για τη χώρα και το μέλλον της νομοσχέδιο, λύσσαξε να το περάσει μέσα στον Αύγουστο από τη Βουλή πριν και χωρίς να έχει ολοκληρωθεί ο σχετικός διάλογος.
Για όσους συνεχίζουν να πιστεύουν ότι οι πανεπιστημιακοί είναι αρτηριοσκληρωτικοί αντιπαραθέτω το παράδειγμα των δύο πανεπιστημιακών βουλευτών της κυβερνητικής παράταξης οι οποίοι έχουν προβάλλει σοβαρές αντιρρήσεις στο νομοσχέδιο της κ. Διαμαντοπούλου. Πρόκειται για δύο βουλευτές, καταξιωμένους επιστήμονες στο χώρο τους, με ήθος, που ανήκουν σε αυτό που θα μπορούσαμε να αποκαλέσουμε νέα γενιά των πολιτικών χωρίς τις αγκυλώσεις του παρελθόντος. Ο ένας μάλιστα από αυτούς, ο κ. Καρτάλης, κατέθεσε κείμενο εννέα σημείων όπου αναπτύσσει τα επιχειρήματά του. Θα ρίξουμε και σε αυτούς την τόσο προσφιλή σας λάσπη κ. Διαμαντοπούλου;
Ένα είναι το βέβαιο. Ότι με τους χειρισμούς του υπουργείου θα μπούμε, όπως είπα και στην αρχή, σε μία περίοδο αναταραχών στην παιδεία, της οποίας το τέλος είναι άδηλο. Ή μάλλον για να είμαι πιο ακριβής, το βέβαιο είναι ότι στο τέλος η άμοιρη παιδεία σε αυτόν τον τόπο, θα πληρώσει, για άλλη μια φορά, την προχειρότητα, και τον ερασιτεχνισμό της πολιτικής μας ηγεσίας.  

πηγή:

Λυδία Καρά ~ Τρίτη 23 Αυγούστου 2011

Γιατί πρέπει να χαμογελάμε;

 

Η Λυδία γράφει:

‘Όλοι μας εμπειρικά γνωρίζουμε πολλά ευεργετικά αποτελέσματα που μας αποφέρει αυτή η για κάποιους καθημερινή συνήθεια, χωρίς να χρειαζόμαστε καν τους επιστήμονες να μας τα αναλύσουν. Προσωπικώς δε θα ευχόμουν σε κανέναν να χάσει το γέλιο του, και το σημερινό άρθρο φιλοδοξεί να μας κάνει για μια φορά να εκτιμήσουμε περισσότερο το δώρο με το οποίο μας προίκισε η εξελικτική διαδικασία του ανθρώπου… το γέλιο! Δεν είναι τυχαίο άλλωστε το γεγονός ότι τα παιδιά γελούν κατά μέσο όρο 40 φορές την ημέρα(!), ενώ οι.. μεγάλοι μόλις 6. Το ξέρετε ότι η γελωτοθεραπεία μειώνει κατά 20% την κατανάλωση φαρμάκων, ιδιαίτερα των παυσίπονων; Επιπλέον είναι δεδομένο ότι το χαμόγελο μας κάνει πιο ελκυστικούς: Ποιος δεν αρέσκεται να συναναστρέφεται χαμογελαστούς ανθρώπους; Οι χαμογελαστοί άνθρωποι είναι πάντα πιο «τραβηχτικοί» γιατί δείχνουν να έχουν λόγους να μας κάνουν να χαμογελάσουμε και εμείς. Σήμερα, που ο αγχώδης τρόπος ζωής ακόμα και για τα παιδιά είναι δεδομένος, ολοένα και περισσότερες κλινικές γέλιου και σχολές γιόγκα γέλιου ανοίγουν στον κόσμο. Παράλληλα έχει υιοθετηθεί κάθε 2^α  Μαΐου ετήσιος εορτασμός για ό,τι μέχρι πριν από έναν αιώνα ήταν απλώς στη φύση μας. Οι γιατροί προς το παρόν δε μπορούν να μας χορηγήσουν κάποιο φάρμακο που θα μας κάνει να γελάμε κάθε μέρα περισσότερο, διότι αυτό δεν υπάρχει. Εμείς οι ίδιοι πρέπει να καταλάβουμε τη θετική σημασία του γέλιου στον οργανισμό μας, στον περίγυρό μας, ακόμη και στα παιδιά μας. Λάβετε λοιπόν τα μέτρα σας, γελάστε άφοβα και τα αποτελέσματα θα φανούν σύντομα! 

Λυδία Καρά ~