Ένα συνηθισμένο(;)...οικογενειακό μπάνιο!
~
Σάββατο 27 Αυγούστου 2011
Η Λυδία γράφει:
Ένα μεσημέρι Σαββάτου, η μαμά και ο μικρός Γιάννης παίζουν περιμένοντας τον μπαμπά να επιστρέψει από τη δουλειά του για να πάνε στη θάλασσα που τους υποσχέθηκε τρεις μέρες πριν και ο Γιαννάκης έχει ξετρελαθεί με την ιδέα αυτή. Έχει πάει στη θάλασσα άλλη μια φορά πριν ένα χρόνο! Πήγε διακοπές το περασμένο καλοκαίρι στο χωριό του παππού και της γιαγιάς! Το Σκάλωμα! Τι όμορφα που πέρασε στο χωριό! Ο Γιάννης είναι 7 ετών και ακόμη δεν ξέρει να κολυμπάει χωρίς μπρατσάκια. Θυμάται πολλά από το χωριό και θέλει πολύ να ξαναπάει. Ώσπου ακούγεται η μηχανή του αυτοκινήτου του μπαμπά….
- Γιάννης: Μπαμπά μπαμπά έλα γρήγορα. Πρέπει να πάμε στη θάλασσα γιατί ο ήλιος κοντεύει να φύγει!
- Μπαμπάς: Γιαννάκη μου έκανα όσο πιο γρήγορα μπορούσα. Ετοιμαστήκατε εσείς;
- Γιάννης: Ουου εδώ και ώρα… πήρα και τα καινούρια μου παιχνίδια που μου έφερε ο θείος Αντώνης.
- Μπαμπάς: Κατερίνα φορτώστε το αυτοκίνητο μέχρι να ετοιμαστώ και εγώ.
- Κατερίνα: Εντάξει, μόνο κάνε γρήγορα γιατί ο Γιαννάκης δεν κρατιέται με τίποτα!
Και έτσι το όνειρο του Γιαννάκη να ξαναδεί τη θάλασσα μόλις ξεκίνησε…
Η οικογένεια έφτασε στην παραλία, έστρωσε ψάθες, πετσέτες και ομπρέλα, η μαμά έβαλε αντηλιακή κρέμα στο παιδί και ο μπαμπάς κάθησε στην ξαπλώστρα ανοίγοντας παράλληλα την εφημερίδα του. Ο Γιάννης είχε βάλει στόχο να μάθει να κολυμπάει όπως τα μεγαλύτερα ξαδέρφια του, έτσι ώστε όταν συναντηθούν πάλι στις διακοπές να τους δείξει τι κατάφερε και να μην τον θεωρούν πια μικρό. Έτσι λοιπόν βάλθηκε να το πετύχει…
- Γιάννης: Μαμά μαμά τι πρέπει να κάνω για να μάθω κολύμπι;
- Μαμά: Κούνα τα χέρια σου και τα πόδια σου χωρίς μπρατσάκια και θα επιπλεύσεις. Δεν είναι δύσκολο Γιαννάκη μου θα δεις! Προσπάθησε εδώ στα ρηχά και αν θέλεις θα σε βοηθήσω και εγώ.
- Γιάννης:( Μετά από λίγη εξάσκηση είδε ότι τα καταφέρνει αρκετά καλά) Αααα τι ωραία! Δεν είναι δύσκολο, σχεδόν έμαθα μπάνιο!
- Μπαμπάς: Μπράβο αγόρι μου, χαίρομαι πολύ. Άντε και σε λίγες εβδομάδες θα πάμε στο χωρίο θα κάνεις και μακροβούτια!
Μετά από αρκετή ώρα και αφού οι γονείς έχουν χαλαρώσει κάνοντας την ηλιοθεραπεία τους, ο μικρός συνεχίζει τις προσπάθειές του δείχνοντας ολοένα πιο ενθουσιασμένος με το επίτευγμά του.
- Μαμά: (Ρίχνει κλεφτές ματιές στο παιδί) Γιάννη πρόσεχε παιδί μου. Μπορεί να έμαθες κολύμπι, αλλά να μένεις μέχρι εκεί που πατάς.
- Γιάννης: Ναι μαμά προσέχω…
- Μαμά: Σε παρακαλώ παιδί μου μην απομακρύνεσαι.
- Γιάννης: Όχι όχι εδώ είμαι.
- Μαμά: Αντώνη σε παρακαλώ κάνε κάτι γιατί ο μικρός απομακρύνεται.
- Μπαμπάς: Γιαννάκη μου έλα λίγο έξω σε παρακαλώ, είσαι τόση ώρα μέσα.
- Γιάννης: Μα, μπαμπά μου αρέσει τόσο πολύ, σε παρακαλώ! Πρώτη φορά ήρθαμε φέτος στη θάλασσα! Πρώτη φορά έμαθα μπάνιο.
- Μαμά: Γιάννη μου μην πας στα βαθιά σε παρακαλώ. Μόνο μέχρι εκεί που πατάς.
- Μαμά: όχι στα βαθιά καρδούλα μου, φοβάμαι. Δεν ακούς;
Αφού δεν μπορούσε να κάνει τίποτε άλλο η μαμά μπήκε στη θάλασσα προκειμένου να φέρει έξω το παιδί φωνάζοντας: Καλά Γιαννάκη εσύ έμαθες μπάνιο και εμάς μας το έβγαλες ξινό! Πνίξου πνίξου και μετά θα σου πω εγώ…
Αναρτήσεις
