Εάν αποσυνθέσεις την Ελλάδα, στο τέλος θα δεις να σου απομένουν μια ελιά, ένα αμπέλι κι ένα καράβι.

Που σημαίνει: με άλλα τόσα την ξαναφτιάχνεις.

Ένας ήλιος που όμοιός του δεν υπάρχει αλλού και ας είναι όταν δεν τον έχουμε να τον αναζητάμε και όταν έρχεται να τον διώχνουμε.

Άνθρωποι γαρ είμαστε...

Με γάλα και ψωμί πήγε η Κανέλλη στη βουλή!

~ Πέμπτη 22 Σεπτεμβρίου 2011
Κανέλλη-Γάλα-Βουλή
Ο λόγος σου με χόρτασε και το ψωμί σου φάτο...
«Κάπως συμβολικό, δεν βρίσκετε, μον σερί; υπερβολικά συμβολικό!».
Κάποιοι μάλιστα θεώρησαν πως προσέβαλε το θεσμό του κοινοβουλίου η βουλευτής Λιάνα Κανέλλη η οποία παρουσιάστηκε με ένα καρβέλι ψωμί κι ένα μπουκάλι γάλα στο Βήμα.
Ήταν λαϊκισμός; Ναι ήταν. Μελίρρυτος, όμως για μια φορά, ο κύριος Βενιζέλος ως άλλη Μαρία Αντουανέτα, στο ίδιο βήμα του κοινοβουλευτικού διαλόγου σέρβιρε παντεσπάνι. Παντεσπάνι τρόμου.
Στις μέρες, εγώ προσωπικά φοβάμαι πως δεν μπορώ να διαλέξω τι είναι πιο λαϊκίστικο από τα δύο. Το κλείσιμο του ματιού στις μάζες της Λιάνας με το ψωμί ή η τρομοκρατία του Βενιζέλου.
Γιατί περι τρομοκρατίας πρόκειται. «Μνημόνιο ή χανόμαστε» , «Μεσοπρόθεσμο ή χανόμαστε» , «Έκτακτη εισφορά ή χανόμαστε» , «Έκτακτα μέτρα που γίνονται τακτικά ή χανόμαστε» και τελικά μένει το χανόμαστε.
Κι αν είναι να χαθούμε το ψωμί και το γάλα έχει μεγάλη σημασία. Τέτοια που να μην μοιάζει τόσο λαϊκισμός η παράσταση της κυρίας Κανέλλη.
Αλλωστε το δίλημμα «χρεοκοπία ή βούτυρο» δεν υπήρξε ποτέ! Απλώς η χρεοκοπία ήταν πάντα βούτυρο στο ψωμί των χορτασμένων…

 
 



Share