«Σώζεται ο Τιτανικός; Από το Μνημόνιο ξανά στην Ανάπτυξη», Νίκος Χριστοδουλάκης
~
Τετάρτη 7 Σεπτεμβρίου 2011
Η Λυδία γράφει:
Ενημερώθηκα σήμερα για την κυκλοφορία του νέου βιβλίου του κ. Χριστοδουλάκη και δίχως να το έχω διαβάσει μου τράβηξε την προσοχή το γεγονός οτι στην περιγραφή του θέματος του βιβλίου ο συγγραφέας τονίζει πως υπάρχουν οικονομικά στοιχεία και αναλύσεις γιατο πώς φθάσαμε στην σημερινή κατάσταση στην Ελλάδα και πως δεν ασχολείται με πολιτικές ευθύνες, παρά μονάχα με λύσεις για την έξοδό μας απο την κρίση τούτη. Απλώς παραθέτω την περίληψη του βιβλίου που διάβασα και την αισιοδοξία του συγγραφέα για το μέλλον όλων μας.
Το νέο βιβλίο, «Σώζεται ο Τιτανικός; Από το Μνημόνιο ξανά στην Ανάπτυξη» (Πόλις 2011), του Καθηγητή και πρώην Υπουργού Οικονομίας Νίκου Χριστοδουλάκη τοποθετεί τα πρόσφατα οικονομικά γεγονότα στη χώρα μας και στον κόσμο σε λογική σειρά και καταλήγει σε συμπεράσματα και ενδιαφέρουσες προτάσεις. Με το γνώριμο υπαινιχτικό του ύφος ο συγγραφέας καταφέρνει να κάνει τις δύσκολες οικονομικές έννοιες πολύ προσιτές στο μέσο αναγνώστη και να πείσει για τη βαθειά του γνώση αλλά και την ειλικρίνεια και την αυθεντικότητα των αναλύσεων και των υποδείξεών του.
Όπως και στο προηγούμενο βιβλίο του το «Εκκρεμές της Σύγκλισης» (Πόλις 2006) ο Νίκος Χριστοδουλάκης ακολουθεί μια δοκιμασμένη πρακτική στην οικονομική λογοτεχνία: Διατυπώνει συλλογισμούς, τους τεκμηριώνει με αριθμούς και διαγράμματα, εξάγει συμπεράσματα και καταλήγει σε προτάσεις. Καταφέρνει έτσι να είναι ο πολιτικός του λόγος συνεπής με την επιστημονική τεκμηρίωση και τις μακροπρόθεσμες προοπτικές της χώρας.
Ο στόχος του είναι εξ αρχής σαφής. Βλέπει τα προβλήματα και τις δυσκολίες στην Ελλάδα, την Ευρώπη, τον Κόσμο. Επιχειρεί να τα εντάξει όλα σε μια επιστημονική συλλογιστική και στη συνέχεια να οικοδομήσει ένα πλαίσιο, προσιτό στο μέσο αναγνώστη, που δημιουργεί αισιοδοξία για το μέλλον και οπλίζει την πολιτική εξουσία με τόλμη και εργαλεία ανάλυσης και σύνθεσης.
Όπως σημειώνει ο συγγραφέας το βιβλίο γράφτηκε εν θερμώ αλλά όχι βιαστικά. Εξηγεί πειστικότατα πως φτάσαμε στην κρίση του 2008 στην Ελλάδα και στη διετία κατάρρευσης 2008-2009. Δεν τον απασχολεί ο καταλογισμός πολιτικών ευθυνών αλλά κυρίως η τεκμηριωμένη με στοιχεία οικονομική πραγματικότητα με έγκυρες βιβλιογραφικές παραπομπές και αδιάσειστα οικονομικά στοιχεία.
Τον ενδιαφέρει πρωτίστως η έξοδος από την κρίση και η αναζήτηση ενός δρόμου οικονομικής ανάπτυξης που να είναι εφικτός και πραγματοποιήσιμος. Εξηγεί πως υπήρχε και άλλος δρόμος πριν από τις εκλογές του 2009 με χρηματοδότηση εναντίον της ύφεσης, με τη συλλογή δημοσίων εσόδων και ιδίως του ΦΠΑ, με ανάκτηση της αξιοπιστίας της χώρας και άλλα.
Υποστηρίζει πως το Μνημόνιο μπορούσε να είχε αποτραπεί, αναλύει τις καθυστερήσεις μετά τις εκλογές του 2009, τις Ευρωπαϊκές αργοπορίες και πως πέσαμε στην παγίδα της ύφεσης. Επιμένει πως τα νούμερα βγαίνουν με την επιμήκυνση του χρέους, τις αποκρατικοποιήσεις και με ένα νέο μοντέλο ανάπτυξης.
Το περισσότερο ενδιαφέρον μέρος του βιβλίου είναι η άποψή του για τις μεταρρυθμίσεις. Αντί για μεγαλεπήβολες μεταρρυθμίσεις προτείνει το βατό δρόμο των συνεχών, με οργανωμένο τρόπο παρεμβάσεων στο δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα της οικονομίας. Η γραφή του είναι ζώσα, άμεση, καυστική και σε ορισμένα σημεία σαρκαστική. Πρόκειται για ένα βιβλίο που προβληματίζει, ενθαρρύνει και τελικά πείθει πως ότι συμβαίνει στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια είναι αποτέλεσμα αδρανειών και συσσωρευμένων λαθών και πως υπάρχει ένας δρόμος υπέρβασης και διαδοχικών προσεγγίσεων. Ο αναγνώστης αποκτά ένα αίσθημα αισιοδοξίας πως υπάρχει εναλλακτική λύση για το μέλλον.
* Ο κ. Δημήτρης Β. Παπούλιας είναι Ομότιμος Καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Αναρτήσεις
