Αναζητώντας τη συγχώρεση ή …καλή Ανάσταση
Σάββατο 14 Απριλίου 2012
~
Συγγνώμη – μια λέξη 8 γράμματα. Κι όμως είναι τόσο δύσκολο να την προφέρουμε, να την αρθρώσουμε, να την εννοούμε πραγματικά όταν τη λέμε.
Πολλές φορές δεν μπορούμε να παραδεχτούμε το λάθος μας,
αρνούμαστε να πιστέψουμε ότι κάνουμε λάθη, ότι πληγώνουμε τους άλλους κι εμείς κι όχι μόνο πληγωνόμαστε εμείς από αυτούς.
Σ’ άλλες πάλι περιπτώσεις αισθανόμαστε επιτακτικά την ανάγκη να ζητήσουμε συγγνώμη. Για να απαλλαγούμε από τις τύψεις ή τις ενοχές μας, για να δείξουμε πως πραγματικά μετανιώσαμε, για να αυξήσουμε την αυτοεκτίμησή μας.
Πολύ συχνά χρησιμοποιούμε δικαιολογίες είτε για να διώξουμε την ενοχή από πάνω μας είτε για να καλυτερέψουμε την εικόνα που έχουν οι άλλοι για μας. Σίγουρα καλύτερη όλων είναι αυτή η λέξη με τα 8 γράμματα, όμως μια συγγνώμη που δεν την εννοούμε, δεν τη πιστεύουμε και δεν τη νιώθουμε είναι χειρότερη απ’ οτιδήποτε άλλο…
Στα γιαπωνέζικα το “συγγνώμη” είναι συνώνυμο του “ευχαριστώ”…
Μια συγνώμη είναι ένα ευχαριστώ προς τον άνθρωπο που μας σκέφτεται, νοιάζεται και μας αγαπά...