Εάν αποσυνθέσεις την Ελλάδα, στο τέλος θα δεις να σου απομένουν μια ελιά, ένα αμπέλι κι ένα καράβι.

Που σημαίνει: με άλλα τόσα την ξαναφτιάχνεις.

Ένας ήλιος που όμοιός του δεν υπάρχει αλλού και ας είναι όταν δεν τον έχουμε να τον αναζητάμε και όταν έρχεται να τον διώχνουμε.

Άνθρωποι γαρ είμαστε...

Πόλη «πωλείται»

~ Παρασκευή 13 Ιανουαρίου 2012

Photo: Λεωνίδας Τούμπανος
Με κόκκινη επιγραφή σε λευκό παραλληλόγραμμο. Σαν ξεχασμένη απ’ τον Θεό. Πόλη σε ακινησία. Σε λίγο θα κολλήσει και η σκόνη. Το κέντρο μιας πρωτεύουσας βουβό. 

Πέντε γράμματα βάζουν λουκέτο. Μια λέξη. Ένα στα τέσσερα καταστήματα του κέντρου των Αθηνών και 18 ξενοδοχεία
έχουν κατεβάσει τα ρολά.

Κάθε μέρα του Οκτωβρίου 1.480 άτομα στη χώρα έμεναν χωρίς δουλειά. Από τότε έχουν περάσει δυο ολόκληροι μήνες. Η κατάρρευση αντανακλά στην τζαμαρία που όσο ο ήλιος  χτυπά πάνω της τόσο πολλαπλασιάζει την εικόνα. Η θλιμμένη κάτοψη, οι παρατημένοι τοίχοι.


Ούτε οι  αφίσες δεν ανανεώνονται. Μια βόλτα για να φύγεις απ’ τα πρωτοσέλιδα, να το βάλεις στα πόδια απ’ τα δελτία και πέφτεις πάνω στο «ενοικιάζεται», το «πωλείται». Μια ζωή σε τετραγωνικά, μια δημιουργία σε τοίχους, ιδέες, ιδρώτας, χέρια, μυαλά κλειστά.


Διπλοκλειδωμένα, με αλυσίδα και λουκέτο. Μπας και ξεπηδήσει κάτι από μέσα, η ψυχή που δεν πεθαίνει, η ορμή που δεν παύει να αναπνέει.


Η ζωή κύκλους κάνει, η αγορά, η κατανάλωση, οι πληθυσμοί του κέντρου μιας πόλης. Αν αδειάσει η Σταδίου αύριο, θα γεμίσει μεθαύριο. Το τώρα, μια μόνο εικόνα.






Share