Πώς είναι και τι κάνει σήμερα ο μικρός πρωταγωνιστής της Τελετής Έναρξης του 2004;
~
Κυριακή 5 Αυγούστου 2012
όλο τον κόσμο το 2004, μεγάλωσε και ετοιμάζει το ...καραβάκι του για το εξωτερικό.
Οι όμορφες αναμνήσεις είναι και οι πιο επώδυνες όταν συγκρίνονται με ένα ζοφερό παρόν και γι' αυτό το αγοράκι στο χάρτινο καράβι δεν δείχνει ιδιαίτερη προθυμία να θυμηθεί το 2004. Μετά και τη φετινή Τελετή Έναρξης, μπορεί εκείνη της Αθήνας να φαντάζει μαγική, αλλά ο Μιχάλης Πατσατζής μεγάλωσε τόσο, ώστε τον απασχολεί το αβέβαιο αύριο και όχι το ποιοτικό χθες.
Το 2004 ο Μιχάλης ήταν 11 ετών και πήρε το μικρό του πλεούμενο για να κάνει μια βόλτα στα νερά του Ολυμπιακού Σταδίου της Αθήνας, με στόχο να παρασύρει όλο τον πλανήτη στη μοναδική γιορτή που ακολούθησε.
"Παίζω ποδόσφαιρο στην Α.Ε. Χαλανδρίου,αλλά θα ήθελα να εξελιχθώ και να παίξω σε μεγαλύτερη ομάδα. Ως φίλαθλος υποστηρίζω τον Παναθηναϊκό και πρότυπο παίκτη για μένα είναι ο Κριστιάνο Ρονάλντο. προτεραιότητά μου, όμως, είναι να γίνω ένας καλός φυσικοθεραπευτής τελειώνοντας τη σχολή στην οποία φοιτώ. Όπως είναι λογικό, επέλεξα τη φυσιοθεραπεία γιατί είναι άμεσα συνδεδεμένη με τον αθλητισμό, που είναι το πάθος μου. Ελπίζω ότι τελειώνοντας θα μπορέσω να βρω δουλειά, ώστε να σταματήσω να επιβαρύνω οικονομικά την οικογένειά μου".
Τι θυμάται από τις ονειρικές στιγμές του 2004;
"Αυτό που δεν θα ξεχάσω ποτέ ήταν η στιγμή που βγήκα στο στάδιο. όλα γύρω μου έγιναν λευκά, καθώς τα φλας των φωτογράφων έπεφταν σαν αστραπές από παντού. ήταν μια μοναδική στιγμή. Κάναμε πρόβες επί σχεδόν τρεις μήνες ώστε να πετύχουμε το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα".
Το μεγάλο μυστικό με την κίνηση του χάρτινου καραβιού
"Το κατάρτι της βάρκας που βρισκόταν ακριβώς από πίσω μου δεν ήταν σταθερό. Εκεί λοιπόν μπήκε ένας άνθρωπος ο οποίος έσπρωχνε με τα πόδια του το καραβάκι, άλλωστε το νερό ήταν πολύ ρηχό. Τον κατεύθυναν με ενδοσυνεννόηση κι έτσι ήξερε που έπρεπε να πηγαίνει χωρίς να βλέπει".
Η αγωνία του για το μέλλον
"Δυσκολευόμαστε, όπως όλοι, με τα νέα μέτρα και τις περικοπές. Ο πατέρας μου είναι γραφίστας και η μητέρα μου συνταξιοδοτήθηκε από το δημόσιο. Θέλω να βρεθώ σε ένα περιβάλλον όπου θα υπάρχουν καλύτερες προοπτικές για το αντικείμενό μου, τη φυσιοθεραπεία".
Αναρτήσεις
