Εάν αποσυνθέσεις την Ελλάδα, στο τέλος θα δεις να σου απομένουν μια ελιά, ένα αμπέλι κι ένα καράβι.

Που σημαίνει: με άλλα τόσα την ξαναφτιάχνεις.

Ένας ήλιος που όμοιός του δεν υπάρχει αλλού και ας είναι όταν δεν τον έχουμε να τον αναζητάμε και όταν έρχεται να τον διώχνουμε.

Άνθρωποι γαρ είμαστε...

Σκέψεις… 28 Ιουλίου 2012

~ Κυριακή 29 Ιουλίου 2012
Η τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Παιγνίων στην Αγγλία του 2012, μας δίνει ΕΠΑΚΡΙΒΩΣ το τι συμβαίνει στην ιστορία του Ανθρωπίνου Γένους, από τον Κατακλυσμό του Δευκαλίωνα ακόμη.
Οι Έλληνες δίνουν τη Φλόγα του Κάλλους και του Αγαθού στον Κόσμο για να εξανθρωπισθεί…
και οι βάρβαροι το μόνο που αντιλαμβάνονται με την ανύπαρκτή τους νόηση είναι …
«…ουγκ ουγκ, τραλαλά τραλαλά…»
Για αυτό άλλωστε ο Λαός των Ελλήνων έχει είτε φανατικούς θαυμαστές, είτε φανατικούς πολέμιους.
Είναι ο μόνος που στέκει τόσο ψηλά ώστε να μπορούν να τον βλέπουν, τόσο όσοι προσπαθούν να τον φτάσουν…
όσο και να προσπαθούν να τον ρίξουν όσοι δεν μπορούν να τον ακολουθήσουν.
Σε κάθε όμως περίπτωση, η Ιστορία επιβεβαιώνει ότι ο Ελληνικός Λαός, απανταχού της Οικουμένης επιτελεί ένα και μόνο Καθήκον…
… Να είναι Φάρος για τις επερχόμενες Γενεές …






Share