Οι πολιτικοί δεν είναι παιδιά μας!
~
Κυριακή 22 Ιανουαρίου 2012
(Του Πασχάλη Τσολάκη)
Αυτή την δήλωση την έκαναν οι ιερόδουλες της Ισπανίας. Δεν χρειάζεται σχολιασμού γιατί θα αλλοιωθεί το νόημα και η ένταση της φράσης αυτής! Σε κάποιες πεζοδρομιακές ατάκες λέχτηκε: Τι συμβαίνει όταν ένας άντρας μιλάει πρόστυχα σε μια γυναίκα ; Σεξουαλική παρενόχληση, απεφάνθη το νομικό μας σύστημα.
Τι συμβαίνει όταν μια γυναίκα μιλάει πρόστυχα σε έναν άντρα ; 0,65 ευρώ ανά 15΄΄, απεφάνθη το «οικονομικό» σύστημα!
Όταν η πολιτική και πολιτικοί συμπεριφέρονται πρόστυχα προς την κοινωνία πόσο άραγε είναι το κόστος που υποχρεούται να πληρώσει η κοινωνία; Τι λένε οι έγκριτοι οικονομολόγοι επί αυτού!
Βλέπουμε τους αετούς να πετούν ψηλά μόνοι τους, ενώ τα πρόβατα μαζεύονται σε κοπάδι. Το γνωρίζει άριστα αυτό η πολιτική και διαλέγει ανάλογα και τους κατάλληλους βοσκούς, χωρίς βέβαια να νοιάζεται για την άποψη του κοπαδιού. Αρκεί ο βοσκός να υπακούει στις επιθυμίες τους. Δηλαδή κάθε πότε και που θα τα βοσκάει. Και σίγουρα όχι στα καταπράσινα λιβάδια γιατί αυτά πρέπει να είναι άθικτα για να τα βοσκάει η ίδια. Οι εκπρόσωποί της! Άλλωστε οι αετοί δεν δέχονται να παίξουν ποτέ τον ρόλο του βοσκού!
«Πρόσεξε αυτούς τους παλικαράδες της πολιτικής , που δεν καταλαβαίνουν ότι είναι γελοίο να έχεις το ύφος του δυνατού και του τρανού , όταν από καιρό έχεις πάψει να είσαι». Απόσπασμα αλληλογραφίας του Ρωμαίου Μενένιου Άπιου , στον Ατίλιο Νάβιο , ο οποίος τον διαδέχεται στην διακυβέρνηση της Αχαΐας και τον συμβουλεύει για το πώς μπορεί να χειριστεί τους Έλληνες. Αυτό λέει και τρόικα για τους σημερινούς πολιτικούς της χώρας!
Ο Παπανδρέου επιθυμεί να ξαναφέρει την λίστα στις εκλογές. Όταν την κατάργησε το ΠΑΣΟΚ, πριν δεκαετίες, υποστήριξε πως το έκανε για να εξαλειφθεί το ρουσφέτι! Και ο Αθανάσιος Κανελλόπουλος είπε τότε: Πάμε για μαύρη αγορά ρουσφετιού!(4/10/1982)
Κάποτε το ΠΑΣΟΚ, ήταν για τον λαό «θείο δώρο» για την κοινωνική συνοχή, την κοινωνική προστασία, το κοινωνικό κράτος και φρουρός του εθνικού πλούτου που ήταν πλούτος κοινωνικός, δηλαδή των ανθρώπων αυτού του τόπου. Σήμερα μια άλλη θλιβερή διαπίστωση όπως γράφει και ο ποιητής. «Σήμερα κατάντησε δράκοντας αιμοδιψής και λυσσαλέος. Αγρίεψαν τον ήλιο του οι έμποροι των λαών της οικουμένης» με την ανοχή και την ενοχή της ηγεσίας και των στελεχών του.
Δεν βρέθηκε κανένας ακόμα να πει στον Σαμαρά πως η πολιτική που εφαρμόζει είναι το ίδιο μπουφάν του Παπανδρέου μόνο που φοριέται ντούμπλε-φας και αλλάζει το χρώμα! Εναλλακτικό δούλεμα το νέο μπουφάν που λανσάρει!
Ότι περισσεύει εκ της μικράς μου περιουσίας, αφού πληρωθούν τα χρέη μου, επιθυμώ να περιέλθη εις τον γαμβρόν μου Κανέλλον Α. Κανελλόπουλον ον εγκαθιστώ γενικόν κληρονόμον ίνα το χρησιμοποιήση προς καλλιτέραν αποκατάστασιν της θυγατρός του Μαρίας. Εις την υπηρέτριάν μου Ευφροσύνην Στρατή αφίνω δέκα χιλιάδας, και την βιβλιοθήκην μου εις τον Δήμον Πατρών. Εν Αθήναις τη 15 Νοεμβρίου 1922. Δημήτριος Π. Γούναρης
Αυτή ήταν η διαθήκη του πολιτικού και πρωθυπουργού που εκτελέστηκε για εσχάτη προδοσία. Ο Τρικούπης πέθανε στην «ψάθα». Οι πολιτικοί των τελευταίων δεκαετιών τι διαθήκες άραγε αφήνουν πίσω τους;
Η κοινωνία δεν κατάλαβε τίποτα ακόμα. Ψάχνει ακόμα ενόχους. Ποιους ενόχους; Αυτούς που γκρέμισαν ζωές, σπίτια, ελπίδες, όνειρα; Ή αυτούς που τους ανάγκασαν να το κάνουν; Ποιος είναι ο ένοχος πια; Σε άλλες στιγμές, θα φώναζε, θα επαναστατούσε, θα έβγαινε στους δρόμους με πλακάτ. Όχι όμως τώρα. Γιατί όλοι είμαστε ένοχοι. Εσείς που καίτε και γκρεμίζετε. Κι εμείς που δεν μιλάμε. Που βολευτήκαμε κάποτε και τώρα αλλοίμονο…..
Ήρθε ο καιρός για να επαληθευτεί και πάλι η φράση των απλών και ταπεινών ανθρώπων. Ποτέ δεν θα χορτάσουμε την στέρηση!
Απλή η διάγνωση της κοινωνικής ασθένειας.
«Πες μου με τι μαχαίρι κοιμάσαι, για να σου πω με τι πληγή θα ξυπνήσεις!» γράφει ο ποιητής!
Όταν η πολιτική και πολιτικοί συμπεριφέρονται πρόστυχα προς την κοινωνία πόσο άραγε είναι το κόστος που υποχρεούται να πληρώσει η κοινωνία; Τι λένε οι έγκριτοι οικονομολόγοι επί αυτού!
Βλέπουμε τους αετούς να πετούν ψηλά μόνοι τους, ενώ τα πρόβατα μαζεύονται σε κοπάδι. Το γνωρίζει άριστα αυτό η πολιτική και διαλέγει ανάλογα και τους κατάλληλους βοσκούς, χωρίς βέβαια να νοιάζεται για την άποψη του κοπαδιού. Αρκεί ο βοσκός να υπακούει στις επιθυμίες τους. Δηλαδή κάθε πότε και που θα τα βοσκάει. Και σίγουρα όχι στα καταπράσινα λιβάδια γιατί αυτά πρέπει να είναι άθικτα για να τα βοσκάει η ίδια. Οι εκπρόσωποί της! Άλλωστε οι αετοί δεν δέχονται να παίξουν ποτέ τον ρόλο του βοσκού!
«Πρόσεξε αυτούς τους παλικαράδες της πολιτικής , που δεν καταλαβαίνουν ότι είναι γελοίο να έχεις το ύφος του δυνατού και του τρανού , όταν από καιρό έχεις πάψει να είσαι». Απόσπασμα αλληλογραφίας του Ρωμαίου Μενένιου Άπιου , στον Ατίλιο Νάβιο , ο οποίος τον διαδέχεται στην διακυβέρνηση της Αχαΐας και τον συμβουλεύει για το πώς μπορεί να χειριστεί τους Έλληνες. Αυτό λέει και τρόικα για τους σημερινούς πολιτικούς της χώρας!
Ο Παπανδρέου επιθυμεί να ξαναφέρει την λίστα στις εκλογές. Όταν την κατάργησε το ΠΑΣΟΚ, πριν δεκαετίες, υποστήριξε πως το έκανε για να εξαλειφθεί το ρουσφέτι! Και ο Αθανάσιος Κανελλόπουλος είπε τότε: Πάμε για μαύρη αγορά ρουσφετιού!(4/10/1982)
Κάποτε το ΠΑΣΟΚ, ήταν για τον λαό «θείο δώρο» για την κοινωνική συνοχή, την κοινωνική προστασία, το κοινωνικό κράτος και φρουρός του εθνικού πλούτου που ήταν πλούτος κοινωνικός, δηλαδή των ανθρώπων αυτού του τόπου. Σήμερα μια άλλη θλιβερή διαπίστωση όπως γράφει και ο ποιητής. «Σήμερα κατάντησε δράκοντας αιμοδιψής και λυσσαλέος. Αγρίεψαν τον ήλιο του οι έμποροι των λαών της οικουμένης» με την ανοχή και την ενοχή της ηγεσίας και των στελεχών του.
Δεν βρέθηκε κανένας ακόμα να πει στον Σαμαρά πως η πολιτική που εφαρμόζει είναι το ίδιο μπουφάν του Παπανδρέου μόνο που φοριέται ντούμπλε-φας και αλλάζει το χρώμα! Εναλλακτικό δούλεμα το νέο μπουφάν που λανσάρει!
Ότι περισσεύει εκ της μικράς μου περιουσίας, αφού πληρωθούν τα χρέη μου, επιθυμώ να περιέλθη εις τον γαμβρόν μου Κανέλλον Α. Κανελλόπουλον ον εγκαθιστώ γενικόν κληρονόμον ίνα το χρησιμοποιήση προς καλλιτέραν αποκατάστασιν της θυγατρός του Μαρίας. Εις την υπηρέτριάν μου Ευφροσύνην Στρατή αφίνω δέκα χιλιάδας, και την βιβλιοθήκην μου εις τον Δήμον Πατρών. Εν Αθήναις τη 15 Νοεμβρίου 1922. Δημήτριος Π. Γούναρης
Αυτή ήταν η διαθήκη του πολιτικού και πρωθυπουργού που εκτελέστηκε για εσχάτη προδοσία. Ο Τρικούπης πέθανε στην «ψάθα». Οι πολιτικοί των τελευταίων δεκαετιών τι διαθήκες άραγε αφήνουν πίσω τους;
Η κοινωνία δεν κατάλαβε τίποτα ακόμα. Ψάχνει ακόμα ενόχους. Ποιους ενόχους; Αυτούς που γκρέμισαν ζωές, σπίτια, ελπίδες, όνειρα; Ή αυτούς που τους ανάγκασαν να το κάνουν; Ποιος είναι ο ένοχος πια; Σε άλλες στιγμές, θα φώναζε, θα επαναστατούσε, θα έβγαινε στους δρόμους με πλακάτ. Όχι όμως τώρα. Γιατί όλοι είμαστε ένοχοι. Εσείς που καίτε και γκρεμίζετε. Κι εμείς που δεν μιλάμε. Που βολευτήκαμε κάποτε και τώρα αλλοίμονο…..
Ήρθε ο καιρός για να επαληθευτεί και πάλι η φράση των απλών και ταπεινών ανθρώπων. Ποτέ δεν θα χορτάσουμε την στέρηση!
Απλή η διάγνωση της κοινωνικής ασθένειας.
«Πες μου με τι μαχαίρι κοιμάσαι, για να σου πω με τι πληγή θα ξυπνήσεις!» γράφει ο ποιητής!
Αναρτήσεις
