Εάν αποσυνθέσεις την Ελλάδα, στο τέλος θα δεις να σου απομένουν μια ελιά, ένα αμπέλι κι ένα καράβι.

Που σημαίνει: με άλλα τόσα την ξαναφτιάχνεις.

Ένας ήλιος που όμοιός του δεν υπάρχει αλλού και ας είναι όταν δεν τον έχουμε να τον αναζητάμε και όταν έρχεται να τον διώχνουμε.

Άνθρωποι γαρ είμαστε...

Από που προήλθε; ''Θα γίνω χαλί να με πατήσεις''

~ Κυριακή 4 Δεκεμβρίου 2011


Σε κάθε εποχή και σε κάθε τόπο υπήρχαν κι εξακολουθούν να υπάρχουν οι κόλακες. Κατά τη Βυζαντινή περίοδο, υπήρχαν ειδικοί δάσκαλοι, που δίδασκαν την κολακεία σε διάφορους, που ήθελαν να πετύχουν κάποια θέση στ' ανάκτορα. Όλοι αυτοί ονομάζονταν ''αυλοκόλακες'' και πολλές φορές με την κολακεία τους, κατόρθωναν να φτάσουν σε μεγάλα αξιώματα και να γίνουν τύραννοι του λαού... Κάποτε σε μια λαϊκή εξέγερση, μερικοί επαναστάτες έπιασαν τον αυτοκράτορα Ιουστινιανό τον Β' και του έκοψαν τη μύτη. Και οι εφτά κόλακές του τότε, έκοψαν τις μύτες τους για να μην υπερέχουν σε τίποτα από αυτόν...! Όταν ο κύριός τους ήθελε να καβαλήσει το άλογό του, οι κόλακες μάλωναν μεταξύ τους ποιος θα πρωτοσκύψει, για να πατήσει εκείνος στην πλάτη του. Άλλοτε πάλι για να μην λερώσει τα ερυθρά του σανδάλια, οι κόλακες έπεφταν κατάχαμα μέσα στις λάσπες και τις ακαθαρσίες, ενώ ο αφέντης πατούσε πάνω τους, για να μπει στο παλάτι του. Από αυτή την τελευταία ταπεινή πράξη των αυλοκολάκων, έμεινε ως τα χρόνια μας ''θα γίνω χαλί να με πατήσεις'', που την λέμε συνήθως όταν θέλουμε να ευχαριστήσουμε κάποιον...
 
 
 



Share