Εάν αποσυνθέσεις την Ελλάδα, στο τέλος θα δεις να σου απομένουν μια ελιά, ένα αμπέλι κι ένα καράβι.

Που σημαίνει: με άλλα τόσα την ξαναφτιάχνεις.

Ένας ήλιος που όμοιός του δεν υπάρχει αλλού και ας είναι όταν δεν τον έχουμε να τον αναζητάμε και όταν έρχεται να τον διώχνουμε.

Άνθρωποι γαρ είμαστε...

Πάμε Αυστραλία να σωθούμε;

~ Κυριακή 4 Σεπτεμβρίου 2011



Η Λυδία γράφει.



Διάβασα κάπου μια ανακοίνωση, η οποία έγραφε: «Βλέποντας την απόγνωση όσων επιθυμούν τη μετανάστευση, η Ελληνική κοινότητα της Μελβούρνης πήρε πρωτοβουλία και σε συνεργασία με το αυστραλιανό υπουργείο Μετανάστευσης διοργανώνει εκδήλωση στην Αθήνα στις 8 και 9 Οκτωβρίου. Εκπρόσωποι και αξιωματούχοι της ομοσπονδιακής κυβέρνησης, αλλά και των πολιτειακών κυβερνήσεων θα δώσουν το ‘παρών’, προκειμένου να ενημερώσουν τους ενδιαφερομένους για τις προοπτικές, τα επαγγέλματα που έχουν ζήτηση αυτή τη στιγμή, αλλά και τη σχετική νομοθεσία. Μάλιστα, γίνονται προσπάθειες προκειμένου να παραστούν εργοδότες ή εκπρόσωποί τους, ώστε σε ορισμένες περιπτώσεις να κάνουν επιτόπου προσλήψεις ενδιαφερομένων».
Λίγο πριν ετοιμάσω τα χαρτιά μου για Αυστραλία, σκέφτομαι ότι ίσως στην πιο μακρινή από εμάς χώρα γεωγραφικά, αναγνωριστεί το πτυχίο μου (ενώ στην χώρα μου όχι), φανεί χρήσιμο και επιτέλους όλοι θα πληρώνονται ό,τι αξίζουν και όχι ό,τι βολεύει ή περισσεύει     -αν περισσεύει δηλαδή-  
Για φαντάσου! Τα καγκουρό θα αντικαταστήσουν τις κλασικές και συνηθισμένες μου κότες, η έπαυλη της Κάιλι Μινόγκ την αντίστοιχη της δικής μας κας Γιάννας Αγγελοπούλου-Δασκαλάκη και τα άπειρα εδώ δικά μας κανάλια (δημόσια ή μη) η προσπάθειά μου να βλέπω το ελληνικό δελτίο ειδήσεων μέσω internet και ίσως να ψελλίζω μια κλασική ελληνική φράση που όλο και συχνότερα ακούγεται τελευταία: Κάθε πέρσι και καλύτερα!



Share