Εάν αποσυνθέσεις την Ελλάδα, στο τέλος θα δεις να σου απομένουν μια ελιά, ένα αμπέλι κι ένα καράβι.

Που σημαίνει: με άλλα τόσα την ξαναφτιάχνεις.

Ένας ήλιος που όμοιός του δεν υπάρχει αλλού και ας είναι όταν δεν τον έχουμε να τον αναζητάμε και όταν έρχεται να τον διώχνουμε.

Άνθρωποι γαρ είμαστε...

Επαγγελματικό προσανατολισμός και εφηβεία

~ Τετάρτη 21 Μαρτίου 2012

Ποιό επάγγελμα να διαλέξω;
Επαγγελματικό προσανατολισμός και εφηβεία

Σε λίγο θα κληθούν να πάρουν την πιο σημαντική, ίσως, απόφαση της ζωής τους: ποιο επάγγελμα να ακολουθήσουν

Είναι το ερώτημα που απασχολεί όλους τους έφηβους. Ξέρουν πως σε λίγο θα κληθούν να πάρουν την πιο σημαντική, ίσως, απόφαση της ζωής τους: ποιο επάγγελμα να ακολουθήσουν. Όταν τα παιδιά είναι ακόμη μικρά, όταν τους ρωτήσεις «τι θα γίνεις όταν μεγαλώσεις;» πάντα έχουν έτοιμη μια απάντηση «πιλότος!», «αστυνομικός!», «νοσοκόμα!», «ηθοποιός!», «ποδοσφαιριστής!». Τα μικρά παιδιά μπορούν, χάρη στην αστείρευτη φαντασία τους, να μπουν σε διάφορους ρόλους. Γι’ αυτό μπορούν εύκολα να φανταστούν τον εαυτό τους γιατρό, πυροσβέστη, αστροναύτη!

Οι έφηβοι περνούν την πιο δύσκολη περίοδο της ζωής τους. Τα γούστα τους, τα ενδιαφέροντά τους, οι απόψεις τους μεταλλάσσονται συνεχώς –λόγω της τάσης τους να ακολουθούν τη μόδα, λόγω της τάσης τους να μιμούνται τους μεγάλους. Οι έφηβοι είναι μπερδεμένοι για πολλά θέματα και η αγωνία, το άγχος και η πίεση να διαλέξουν «κάτι» γιατί πρέπει να επιλέξουν τη δέσμη ή τα μαθήματα που θ’ ακολουθήσουν στο Λύκειο, συχνά τους οδηγεί στη λήψη των λανθασμένων αποφάσεων.

Το σχολείο προσφέρει το μάθημα του επαγγελματικού προσανατολισμού, αλλά και εξειδικευμένους καθηγητές που μπορούν να προσφέρουν τις απαραίτητες συμβουλές στους νέους. Τη σωστή καθοδήγηση, όμως, θα τους τη δώσουν οι ίδιοι οι γονείς τους, γιατί μόνο αυτοί γνωρίζουν το παιδί τους καλύτερα απ’ τον οποιοδήποτε, γνωρίζουν τα γούστα του, τα ενδιαφέροντά του, τις κλήσεις του, τα όνειρά τους, τους στόχους τους.
Ο ρόλος του γονέα σ’ αυτή την περίπτωση πρέπει να είναι καθαρά συμβουλευτικός. Δεν πρέπει κανένας γονέας να επιβάλει στο παιδί του να «γίνει γιατρός, γιατί είναι ένα επάγγελμα με υπόληψη», «δικηγόρος, γιατί είναι ένα επάγγελμα με λεφτά», «δάσκαλος, γιατί θα δουλεύει μισή μέρα και θα έχει πολλές διακοπές», κ.ο.κ.

Ο γονιός πρέπει να βοηθήσει το παιδί του να αποφασίσει τι του αρέσει, σε τι είναι καλό, ποιο επάγγελμα θα καλλιεργήσει την προσωπικότητά του και θα αναδείξει τα ταλέντα του, ποιο επάγγελμα είναι κατάλληλο για τις δεξιότητές του, ποια σπουδή θα το βοηθήσει να βρει δουλειά, ποια δουλειά θα του προσφέρει μια καλή ποιοτική ζωή.

Ακόμη κι αν το παιδί εκφράσει ενδιαφέρον για κάποια επαγγέλματα, ο γονέας έχει ευθύνη να βοηθήσει το παιδί του να πάρει τη σωστή απόφαση: ποιο απ’ αυτά είναι το ιδανικότερο σύμφωνα με τις ικανότητες και το χαρακτήρα του ή ακόμη κι αν κανένα από αυτά δεν ταιριάζει στο παιδί τους (ένας έφηβος που αδυνατεί να πειθαρχήσει, δεν μπορεί να γίνει στρατιωτικός, ή ένα κορίτσι που ταράζεται στη θέα του αίματος, δεν μπορεί να γίνει γιατρός ή νοσοκόμα, ή κάποιος που είναι αδύνατος στα μαθηματικά, δεν μπορεί να γίνει πιλότος).

Ο γονιός πρέπει να ενθαρρύνει το παιδί του, πριν πάρει τη σωστή απόφαση, να ενημερωθεί για όλο το φάσμα των επαγγελμάτων, να το ενθαρρύνει να μιλήσει με τον καθηγητή επαγγελματικού προσανατολισμό ώστε να ενημερωθεί για τους διάφορους κλάδους σπουδών που προσφέρουν τα πανεπιστήμια της χώρας και του εξωτερικού, ή να πηγαίνει σε ειδικά σεμινάρια.

Η επιλογή ενός επαγγέλματος δεν είναι εύκολη υπόθεση, γι’ αυτό δεν πρέπει να γίνει με βιασύνη και επιπολαιότητα.

Πηγή: http://www.mychild.gr



Share