ΠΥΡ ΑΜΙΣ- Αμφείον Καδμείας Θήβας. Ο μύθος δεν είναι παραμύθι (παρά-μύθος), είναι λόγος αληθινός.
~
Πέμπτη 26 Ιανουαρίου 2012
Μια άποψη. Στην Αίγυπτο εμπνευστής της πρώτης πυραμιδωτής κατασκευής ήταν ο δεύτερος Φαραώ της Γ’ Δυναστείας (2650 π.Χ) Ζοζέρ (Τόσορθρος). Κατασκεύασε την κλιμακωτή ή βαθμιδωτή πυραμίδα της Σακκάρας. Αρχιτέκτονας της ο Ιμχοτέπ (Ι -εμ -Χετεπ, δηλαδή ”ο ερχόμενος εν ειρήνη”), είναι ο Ιμούθης των αρχαίων Ελλήνων, ο οποίος ταυτίζεται με τον Ασκληπιό, τον γιο του Απόλλωνα και της Κορώνιδας (στην μυθολογία πατέρας και γιος συχνά ταυτίζονται). Ο Απόλλωνας πρώτος ιατρός των θεών και θεός του αστρικού ή αιθεριακού (πνευματικού) φωτός και της μουσικής, δίδαξε τον Ασκληπιό πως να γιατρεύει τα άλγη με τη μουσική, πράγμα για το οποίο τον υμνεί ο Πίνδαρος. Στον Ελλαδικό χώρο κλιμακωτή πυραμίδα, που στην Αίγυπτο είναι γνωστή ως “ Μασταμπά”, είναι το Αμφείο με “ τάφο” (σωρό χώματος όχι μεγάλο) του Αμφίονα και του Ζήθου, των Θηβαίων Διοσκούρων (διδύμων) και βασιλέων της Καδμείας Θήβας. Την ακρόπολη Καδμεία ίδρυσε ο Κάδμος στη θέση που σταμάτησε η αγελάδα. Οι θεϊκοί δίδυμοι γιοι του Δία και της Αντιόπης (του Ασωπού) έκτισαν τα τείχη της Θήβας με τις επτά πύλες. Υπερασπιστής της πόλης ο Ζήθος και υμνητής των θεών της ο Αμφίων. Ο Αμφίων με τον ήχο της επτάχορδης λύρας του και το τραγούδι του κινούσε τις πέτρες που τον ακολουθούσαν όπως τ’ άγρια ζώα ακολουθούσαν τον Ορφέα όταν έπαιζε τη δική του λύρα. Οι κινούμενες πέτρες με τη θεία δύναμη της μουσικής, που ακολουθεί τους νόμους των μαθηματικών, έμπαιναν σε τάξη (αρμονία), έτσι υψώθηκε το τείχος με τις επτά πύλες! “ Μασταμπά” αραβικά σημαίνει πάγκος, κάθισμα (θέση), ελληνικά θα χρησιμοποιούσαμε τη λέξη έλλα (σέλλα) που σημαίνει καθέδρα, κάθισμα αλλά και λάμψη, λάβρος Διός Ταύρου (λάβρος σημαίνει καπνός, πυρ, πνεύμα, σέλας). Πράγματι, ελληνικά έλα (ελ, ηλ, ήλιος) είναι η αυγή και το καύμα. Συνεπώς οι δύο λέξεις, μασταμπά και έλλα, σημαίνουν την έδρα ή κάθισμα (θέση) του Δία ήλιου (Λαμπαδιάς, α Ταύρου). Τη σύνδεση του αστερισμού του Ταύρου με το Αμφείο επιβεβαιώνει ο Παυσανίας. Πολύ εύκολα θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε το Αμφείο Λαβύρινθο, τόπο του λάβρου. Όπως λάβρυς σημαίνει πέλεκυς έτσι και τ’ όνομα λαβύρινθος φαίνεται ότι είναι ταυτόσημο του πυραμίς. Εξηγούμαι, πυρ = λάβρος, σέλας, λάμψη και αμίς = δοχείο νυκτός. Το κτίσμα ολόκληρο λειτουργεί ως δοχείο. Χωρίς ανοίγματα το εσωτερικό του είναι σκοτεινό. Εξωτερικά θα μπορούσε να λειτουργεί ως “ παρατηρητήριο” μόνο κατά τη διάρκεια της νύκτας, αφού μόνο χωρίς το φως του Ήλιου μπορούμε να δούμε το φως των άστρων στον ουρανό! Επί πλέον στο εσωτερικό του υπάρχει σύστημα υπόγειων στοών-συριγγών (δεν έχουν ερευνηθεί σε όλη τους την έκταση διότι μετατέθηκε απρόοπτα ο ανασκαφέας, Θ. Σπυρόπουλος), πραγματικός Λαβύρινθος όμοιος μ’ εκείνο του Μινώταυρου στην Κρήτη. Το θέμα είναι τι είδους είναι ο λάβρος -πυρ, η ενέργεια που συλλέγει η αμίς και κατ’ επέκταση ο τόπος, η οποία κάνει το έδαφος πιο εύφορο! Όταν έπαιρναν χώμα από τον τάφο των Διοσκούρων, λέει ο Παυσανίας, ο οποίος βρισκόταν πάνω στην πυραμίδα (σωρός χώματος, είναι έκφραση που ο Παυσανίας χρησιμοποιεί συχνά), κατά τη διάρκεια του περάσματος του ήλιου από τον αστερισμό του Ταύρου, ο τόπος που το πήγαιναν γινόταν πιο εύφορος!
Να σκεφτώ ότι οι αγρότες της Θήβας έχουν δίκιο για τα προϊόντα τους; Από την άλλη οι διαβεβαιώσεις των πολιτικών γι’ αυτό με βάζουν σε σκέψεις. Όσον αφορά τον Δήμαρχο της Θήβας θα μπορέσω να εμπιστευθώ τις διαβεβαιώσεις του όταν δημιουργηθεί και λειτουργήσει ο Σύλλογος ο σχετικός με την ανάδειξη του Αμφείου και τις προσπάθειες για τη συνέχιση των αρχαιολογικών εργασιών σε συνεργασία με τον ανασκαφέα, αρχαιολόγο Θ. Σπυρόπουλο.
Αναρτήσεις
