Εάν αποσυνθέσεις την Ελλάδα, στο τέλος θα δεις να σου απομένουν μια ελιά, ένα αμπέλι κι ένα καράβι.

Που σημαίνει: με άλλα τόσα την ξαναφτιάχνεις.

Ένας ήλιος που όμοιός του δεν υπάρχει αλλού και ας είναι όταν δεν τον έχουμε να τον αναζητάμε και όταν έρχεται να τον διώχνουμε.

Άνθρωποι γαρ είμαστε...

Μέγαρο Μουσικής: Ο Σαίξπηρ την εποχή της ύφεσης,

~ Σάββατο 25 Φεβρουαρίου 2012

Μέγαρο Μουσικής: Ο Σαίξπηρ την εποχή της ύφεσης
Καλαμπούρια, λογοπαίγνια, σύγχιση ταυτοτήτων, ανατροπές, προδοσίες, αποπλανήσεις και έρωτας συγκροτούν τους βασικούς άξονες της ξεκαρδιστικής φάρσας του Σαίξπηρ,
Σε σκηνικό μιας σύγχρονης μητρόπολης χτυπημένης από την κρίση εξελίσσεται «Η κωμωδία των παρεξηγήσεων»,
Σε σκηνικό μιας σύγχρονης, χαοτικής μητρόπολης χτυπημένης από την ύφεση μετατρέπεται η σαιξπηρική Εφεσος στην κατά Ντόμινικ Κουκ «Κωμωδία των παρεξηγήσεων», η οποία θα μεταδοθεί στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών απευθείας από το Εθνικό Θέατρο της Αγγλίας την 1η Μαρτίου (Αίθουσα Αλεξάνδρα Τριάντη, στις 21.00).
Καλαμπούρια, λογοπαίγνια, σύγχιση ταυτοτήτων, ανατροπές, προδοσίες, αποπλανήσεις και έρωτας συγκροτούν τους βασικούς άξονες της ξεκαρδιστικής φάρσας του Σαίξπηρ. Στην πρώτη του συνεργασία με το Εθνικό Θέατρο της Αγγλίας ο σκηνοθέτης Ντόμινικ Κουκ μεταφέρει τη δράση σε περιβάλλον παγκοσμιοποίησης με... «χαλασμένα φρένα». Στην εκδοχή του, λοιπόν, η Εφεσος, έχοντας πληγεί από τα δεινά της κρίσης, παραδίδεται σε αναιδείς πόρνες, σε θρασείς απατεώνες και σε κάθε είδους τσαρλατάνους και άρπαγες. Μέσα σ΄αυτό το σκηνικό, δύο ζευγάρια διδύμων που χώρισαν από τότε που γεννήθηκαν, αναζητούν ο ένας τον άλλο με «όχημα» την ποίηση, το συναίσθημα και την συγκίνηση του Σαίξπηρ.
Ο Αντίφιλος των Συρακουσών - που εν προκειμένω υποδύεται ο Λένι Χένρι- φτάνει σ΄αυτή την πόλη με τον υπηρέτη του Δρόμιο (Λούσιαν Μσαμάτι) μετά από μια μεγάλη περιπλάνηση αναζήτησης των δίδυμων αδελφών τους, του Αντίφιλου της Εφέσου και του δικού του υπηρέτη, του άλλου Δρόμιου. Οι Συρακούσιοι, βρίσκονται παράνομοι μετανάστες σ΄έναν τόπο ανοίκειο, απόλυτα διαφορετικό από τον δικό τους, αιφνιδιάζονται από την καψυποψία, τις προκαταλήψεις κι την εχθρότητα των Εφεσίων, βασανίζονται από τις δικές τους προκαταλήψεις και χάνουν κάθε σιγουριά για τη δική τους ταυτότητα.
«Είμαι στη Γη, στον παράδεισο ή στην Κόλαση; Κοιμάμαι ή περπατώ; Είμαι τρελλός ή με έχουν παραπλανήσει;» αναρωτιέται ο Αντίφιλος των Συρακουσών μέσα στο πολύχρωμο πανδαιμόνιο που έχει βρεθεί. «Ο Κουκ δημιουργεί μ΄αυτή την παράσταση ένα σύγχρονο αστικό εφιάλτη, αλλά παράλληλα καταφέρνει να αποδώσει με συναρπαστική ένταση την ονειρική ποιότητα που κάνει αυτή την κωμωδία του Σέξπηρ μοναδική...» ανέφερε χαρακτηριστικά ο βρετανικός Guardian.
Η «Κωμωδία των παρεξηγήσεων» είναι ένα από τα πρώιμα έργα του Σαίξπηρ, το συντομότερο, γραμμένο πριν από το 1598. Συνδυάζει την θορυβώδη φάρσα με το εξιδανικευμένο ειδύλλιο και λειτουργεί ως προπομπός των πιο ώριμων κωμωδιών του («Ονειρο θερινής νύχτας», «Τέλος καλό όλα καλά», «Δωδέκατη Νύχτα» κ.α). Εχει γίνει όπερα, κινηματογραφικό έργο και μιούζικαλ και ένα από τα ιδιαιτέρως ενδιαφέροντα στοιχεία αυτής της φαρσοκωμωδίας είναι ότι, ενώ ο Σαίξπηρ δανείζεται στοιχεία της πλοκής από τις φάρσες του Ρωμαίου Πλωτίνου, προετοιμάζει ήδη το δικό του κωμικό ιδίωμα...






Share