Εάν αποσυνθέσεις την Ελλάδα, στο τέλος θα δεις να σου απομένουν μια ελιά, ένα αμπέλι κι ένα καράβι.

Που σημαίνει: με άλλα τόσα την ξαναφτιάχνεις.

Ένας ήλιος που όμοιός του δεν υπάρχει αλλού και ας είναι όταν δεν τον έχουμε να τον αναζητάμε και όταν έρχεται να τον διώχνουμε.

Άνθρωποι γαρ είμαστε...

«ΟΥΤΕ ΜΙΑΝ ΠΕΤΡΑΝ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΟΣ ΜΟΥ»

~ Πέμπτη 27 Οκτωβρίου 2011

«ΟΥΤΕ ΜΙΑΝ ΠΕΤΡΑΝ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΟΣ ΜΟΥ»
Σ’ εὐχαριστῶ, Βεζύρη μου, διὰ τὴν ἀγάπην ὁπού ἔχεις εἰς ἐμένα, ἀλλὰ τὰ ὀκτακόσια πουγκιά, παρακαλῶ, μὴ μοῦ τὰ στείλης, ἐπειδὴ δὲν ἠξεύρω νὰ τὰ μετρήσω, καὶ ἂν ἤξευρα, πάλιν δὲν ἤμουν εὐχαριστημένος νὰ σοὶ δώσω οὔτε μίαν πέτραν τῆς πατρίδος μου δι’ ἀντιπληρωμήν, καὶ ὄχι πατρίδα, ὡς φαντάζεσαι· τὴν τιμὴν ὁπού μ’ ὑπόσχεσαι, μ’ εἶναι ἄχρηστος, πλοῦτος καὶ τιμὴ εἰς ἐμὲ εἶναι τὰ ἅρματά μου, μὲ τὰ ὁποῖα φυλάττω, καὶ τιμῶ τὴν πατρίδα μου, ἀθανατίζω καὶ τ’ ὄνομά μου.

Σούλι 4 Μαΐου 1801
Τζήμας Ζέρβας





Share